echte winter- en voorjaarssoort. In natte
winters steekt hij rond december voor
het eerst zijn hoed boven de grond,
waar dan - heel opvallend - wat stukjes
zand of klei bovenop blijven liggen. Het
gebeurt vaak dat niet de volledige hoed
boven de grond uitsteekt. Een deel blijft
in de grond steken en scheurt in,
waardoor de hoed een gehavend uiter
lijk krijgt. Mogelijk heeft dat te maken
met de zware grond waar deze zwam op
groeit. Een ander kenmerk van de zwam
is de sterke geur, die aan meel doet den
ken.
Voor veel soorten op de Zeeuwse Rode
lijst is het maar de vraag of ze over een
paar jaar nog steeds op de Rode lijst
voorkomen, of dat ze in de tussentijd
zijn uitgestorven. Voor de Zilverige
satijnzwam geldt waarschijnlijk het
tegenovergestelde. Het lijkt steeds beter
te gaan met deze soort. De zwam is
gebonden aan vochtige tot natte klei en
groeit daar samen met de Iep. De Iep is
in Nederland in aantal flink terugge
lopen door besmetting met de iepziek
te, een ziekte die het gevolg is van een
zwaminfectie. Maar met de komst van
cultivars van de Iep die wel resistent
zijn tegen de iepziekte is
er ook weer hoop voor de
Zilverige satijnzwam. De
zwam groeit in symbiose
met de Iep. De zwam
vormt met zijn schimmel
draden een huisje om de
kleinste wortels van de
Iep. Vanuit dit huisje drin
gen de schimmeldraden
door tot in de haarwor
tels. In de haarwortels
vindt een uitwisseling van
stoffen plaats tussen de
Iep en de zwam, variërend
van water en suikers tot
een soort antibiotica. Dit
samenlevingsverband is
van levensbelang voor de
zwam omdat deze geen
bladgroen heeft en dus
geen suikers kan maken voor zijn ener
giehuishouding. Ook voor de boom
levert het samengaan grote voordelen
op, omdat hij door de zwamvlok beter
water kan opnemen uit de bodem.
Zeeuwse vondsten van de Zilverige
satijnzwam zijn onder meer gemeld uit
de omgeving van Goes, Geersdijk,
Colijnsplaat en Kamperland. Maar de
vondst van deze zwam in 1989 in een
wijk van Oost-Souburg bewijst dat de
zwam niet aan het buitengebied gebon
den is. Door zijn soms wat verborgen
levenswijze wordt hij mogelijk niet
altijd opgemerkt.
R.H.
Zilverige satijnzwam
144
