oorzaak van zijn verdwijning geweest. Het meest wonderlijke aan het versprei dingsbeeld is dat de Kerkzesoog ook in aangrenzend Vlaanderen geheel ont breekt. Afzakkend naar het zuiden duikt de Kerkzesoog pas ver over de Franse grens weer op! In Nederland komen ruim zevenhon derd verschillende soorten spinnen voor, en het is bepaald geen sinecure om een aangetroffen spin op naam te brengen. De Kerkzesoog heeft een paar kenmerken die een goed aanknopings punt vormen. De glanzende kaken zijn al genoemd, maar minstens even opmerkelijk is de stand van de poten. Iedere spin heeft vier paar poten, en gewoonlijk zijn de twee voorste pootpa- ren naar voren gericht en de twee ach terste naar achteren. Bij de familie van de zesogen wijzen drie paar poten naar voren, en is slechts één pootpaar ach terwaarts gericht. Maar ook het web biedt een prima aanknopingspunt. Het is een uit spinrag bestaande buis, die aan de voorkant uitmondt in een aantal stervormig uitgespreide draden. Die draden dienen als verklikker voor het moment dat zich een prooi bij de nest ingang vertoont. In rust zit de spin stil in de trechtervormige koker, waarbij de uiteinden van de voorpoten van buiten af zichtbaar zijn. Het geslacht Segestria, waartoe de Kerkzesoog behoort, telt meer vertegen woordigers die hun zwaartepunt in Zeeland hebben. De Muurzesoog Segestria bavaricakan tamelijk gemak kelijk met de Kerkzesoog verward wor den, maar onderscheidt zich door de rugtekening en het ontbreken van de metaalglans op de kaken. De Boomzesoog Segestria senoculatafabri ceert zijn trechtervormige web vaak tus sen de schors van oude bomen, en onderscheidt zich alleen al daardoor van de beide andere zesogen. Het voorvoegsel kerk- in de naam duidt op de voorliefde voor oude muren die deze spin aan de dag legt. Aangenomen wordt dat muurbewoners, zoals ook de Muurvaren, Muurleeuwebek, Muur bloem, Muurhagedis en Huiszwaluw, van origine rotsbewoners zijn, die zich in het kielzog van de gebouwen-oprich tende mens in onze contreien konden vestigen. In tegenstelling tot veel andere muurbewoners lijkt de Kerkzesoog zich van de ligging van een muur ten opzich te van de zonnestand niet al te veel aan te trekken. 169

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap - Fauna Zeelandica | 2001 | | pagina 169