planten of dat er uitsluitend sprake is
van vegetatieve voortplanting. Onder
zoek in Engeland heeft in ieder geval
kiemplanten uit zaad opgeleverd, en
het lijkt niet onwaarschijnlijk dat dit in
Nederland ook kan, temeer omdat er
goed ontwikkeld zaad aan Nederlandse
herbariumexemplaren gevonden is. De
bloeischermen zijn wit, en staan in alle
gevallen op bloeistengels die vanaf de
kruipende stengels over de grond uit
schieten. De plant kan onder invloed
van intensieve beweiding of een inten
sief maairegiem soms uiterst laag blij
ven, soms niet hoger dan zo'n 3 centi
meter. In andere gevallen, vooral in
ruigere en nattere vegetaties, worden de
planten wel meer dan 20 centimeter
hoog. De plant als geheel lijkt zeer sterk
op het Groot moerasscherm en vaak
komen deze twee soorten samen voor.
Slechts het aantal omwindselbladen is
een onderscheidend kenmerk. Op de
oevers van Canisvliet groeien planten
die wellicht een kruising zijn van beide
soorten, aangezien ze duidelijke ken
merken van zowel het Groot als het
Kruipend moerasscherm hebben.
Momenteel kennen we zeven groei
plaatsen in Nederland, verdeeld over
twee gebieden: Overijssel (twee groei
plaatsen bekend) en Zeeuws-
Vlaanderen. Hier gaat het om 5 groei
plaatsen langs laaggelegen en zeer
drassige kreekbegeleidende graslanden.
Eiiervan zijn er twee recent gemeld: het
Groot Eiland bij Hulst (f998) en de
Sint Kruiskreek bij Aardenburg (2000).
Waarschijnlijk heeft de soort op deze
plekken altijd al gestaan, maar werd hij
nooit eerder opgemerkt.
Kruipend moerasscherm
186
