Bijenorchis Het voorkomen is per gebied sterk wisselend. Zo zijn er maar betrekkelijk weinig exemplaren te vinden langs de Vogel, het Groot Eiland en de Sint Kruiskreek. Langs Canisvliet bij Sas van Gent en de Plate bij Oostburg komt het Kruipend moerasscherm in grotere aan tallen voor. Maar voor alle groeiplaatsen geldt dat het voorkomen sterk afhanke lijk is van de plaatselijke dynamiek. Er moet met name afwisseling zijn in de waterstand, waarbij de groeiplaats een deel van het jaar onderwater moet staan. Daarnaast is de plant een echte pionier die een open vegetatie nodig heeft om zich te kunnen vestigen en zich vegetatief te vermeerderen. Een dergelijke open vegetatie is afhankelijk van bijvoorbeeld de beweidingsdruk. Het ideale beheer is beweiding met run deren, eventueel aangevuld met maaien om zo de juiste vegetatiestructuur te verkrijgen. Dergelijke zaken kunnen door de beheerder worden bepaald. Van de bekende groeiplaatsen binnen Zeeland zijn er slechts twee die binnen beschermde natuurgebieden gelegen zijn. In alle andere gevallen is samen werking met de particuliere eigenaar vereist, maar steeds geldt de basisvoor waarde: een adequaat peilbeheer, en daar moet het waterschap voor zorgen. PM. Ophrys apifera Het was een sensatie toen in f976 medewerkers van het toenmalige Delta Instituut voor Hydrobiologisch Onderzoek (DIHO) in Yerseke langs de Westerschenge een plek vonden waar 6 exemplaren van de Bijenorchis groei den. Het is waar: de soort was eerder gevonden in Zeeland, voor het eerst in 1916 in West-Zeeuws-Vlaanderen. Daar werd de Bijenorchis in 1925 terugge vonden, om vervolgens meer dan 50 jaar verstek te laten gaan. In hetzelfde jaar van de vondst langs de Schenge werd ook in West-Zeeuws-Vlaanderen de Bijenorchis opnieuw gevonden. Uit de jaren '30 is nog een vondst bekend van Midden-Schouwen. Na 1976 volgde een ware explosie. Dat gold in de eerste plaats voor de groei plaats langs de Westerschenge. In min der dan 10 jaar breidde het aantal Bijenorchissen zich dankzij een gericht maaibeheer uit tot ver over de duizend exemplaren. Maar wat meer is, er wer den steeds weer nieuwe groeiplaatsen ontdekt. Het veerplein bij Breskens, het Katse Veer, de aanzet van de Zeelandbrug, het gazon van de HTS in Vlissingen, en bermen bij Terneuzen en IJzendijke werden in enkele jaren tijds gekoloniseerd en zo ontwikkelde de vanouds zeer zeldzame Bijenorchis zich 187

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap - Fauna Zeelandica | 2001 | | pagina 187