Bijenorchis
Het voorkomen is per gebied sterk
wisselend. Zo zijn er maar betrekkelijk
weinig exemplaren te vinden langs de
Vogel, het Groot Eiland en de Sint
Kruiskreek. Langs Canisvliet bij Sas van
Gent en de Plate bij Oostburg komt het
Kruipend moerasscherm in grotere aan
tallen voor. Maar voor alle groeiplaatsen
geldt dat het voorkomen sterk afhanke
lijk is van de plaatselijke dynamiek. Er
moet met name afwisseling zijn in de
waterstand, waarbij de groeiplaats een
deel van het jaar onderwater moet
staan. Daarnaast is de plant een echte
pionier die een open vegetatie nodig
heeft om zich te kunnen vestigen en
zich vegetatief te vermeerderen. Een
dergelijke open vegetatie is afhankelijk
van bijvoorbeeld de beweidingsdruk.
Het ideale beheer is beweiding met run
deren, eventueel aangevuld met maaien
om zo de juiste vegetatiestructuur te
verkrijgen. Dergelijke zaken kunnen
door de beheerder worden bepaald. Van
de bekende groeiplaatsen binnen
Zeeland zijn er slechts twee die binnen
beschermde natuurgebieden gelegen
zijn. In alle andere gevallen is samen
werking met de particuliere eigenaar
vereist, maar steeds geldt de basisvoor
waarde: een adequaat peilbeheer, en
daar moet het waterschap voor zorgen.
PM.
Ophrys apifera
Het was een sensatie toen in f976
medewerkers van het toenmalige
Delta Instituut voor Hydrobiologisch
Onderzoek (DIHO) in Yerseke langs de
Westerschenge een plek vonden waar 6
exemplaren van de Bijenorchis groei
den. Het is waar: de soort was eerder
gevonden in Zeeland, voor het eerst in
1916 in West-Zeeuws-Vlaanderen. Daar
werd de Bijenorchis in 1925 terugge
vonden, om vervolgens meer dan 50
jaar verstek te laten gaan. In hetzelfde
jaar van de vondst langs de Schenge
werd ook in West-Zeeuws-Vlaanderen
de Bijenorchis opnieuw gevonden. Uit
de jaren '30 is nog een vondst bekend
van Midden-Schouwen.
Na 1976 volgde een ware explosie. Dat
gold in de eerste plaats voor de groei
plaats langs de Westerschenge. In min
der dan 10 jaar breidde het aantal
Bijenorchissen zich dankzij een gericht
maaibeheer uit tot ver over de duizend
exemplaren. Maar wat meer is, er wer
den steeds weer nieuwe groeiplaatsen
ontdekt. Het veerplein bij Breskens, het
Katse Veer, de aanzet van de
Zeelandbrug, het gazon van de HTS in
Vlissingen, en bermen bij Terneuzen en
IJzendijke werden in enkele jaren tijds
gekoloniseerd en zo ontwikkelde de
vanouds zeer zeldzame Bijenorchis zich
187