Duindoorn
Hippophaë rhamnoides
Weinig inheemse struiken zijn zo
stekelig als de Duindoorn.
Duinbeheerders maken gebruik van
deze eigenschap door in gebieden die
niet vrij toegankelijk zijn de toegang te
belemmeren met een haag van al of niet
afgestorven Duindoornstruiken. De ste
kels kunnen tot vijf centimeter lang
worden en zijn uitzonderlijk scherp.
Daar kunnen vijf rijen prikkeldraad nog
niet tegenop.
De Duindoorn is een struik die zelden
hoger wordt dan tweeënhalve meter.
Het is een geharde soort, die zelfs het
extreme milieu van de duinen in de zee-
reep trotseert en daar duurzaam weet te
overleven.
De soort is tweehuizig, dat wil zeggen
dat er zowel mannelijke als vrouwelijke
exemplaren bestaan. De laatste zijn
vooral in de herfst direct te herkennen
doordat ze een overvloed aan fel-oranje
bessen dragen. Daarbij valt het op dat
de besdragende (vrouwelijke) struiken,
evenals hun mannelijke tegenhangers,
groepsgewijs voorkomen, in plaats van
34
Duindoorn
