Groot zeegras
diënten. In West-Europa zijn dergelijke
gebieden zeldzaam en daarom uit
natuuroogpunt zeer waardevol. Voor de
ontwikkeling van een levensvatbare zee
hondenpopulatie in de Westerschelde,
Oosterschelde en Voordelta, is het van
belang dat er voldoende droogvallende
platen beschikbaar zijn, waar de zee
hond vooral in de zoogperiode onge
stoord kan verblijven.
H.Z.
Zostera manna
Wereldwijd zijn er zo'n 50 soorten
hogere planten die volledig aan
gepast zijn aan het leven in zoute wate
ren: de zeegrassen. Dat kleine aantal
(op het enorme aantal plantensoorten)
geeft wel aan dat het vermogen om in
zee te kunnen leven voor hogere plan
ten tamelijk uitzonderlijk is. De naam
zeegrassen is overigens misleidend,
want deze planten behoren niet tot de
grassenfamilie. De twee in Nederland
voorkomende soorten Groot zeegras
Zostera mannaen Klein zeegras
Zostera noltiibehoren beide tot de
Fonteinkruidachtigen (Potamogetona-
ceae). De illustratie toont Groot zeegras.
De plant ziet er inderdaad wel enigszins
uit als een gras: de scheuten met 3 tot 8
slanke, lijnvormige bladeren (meestal
tussen de 10 en 30 cm lang) groeien
vanuit kruipende wortelstokken en
kunnen tezamen een dicht groen
onderwatertapijt vormen. De plant ver
spreidt zich via uitlopers vanuit de wor
telstokken (vegetatieve groei), maar ook
via zaad. De bloemen zijn onopvallend:
de bloeikolven, met evenveel manne
lijke als vrouwelijke bloemen, liggen
ingebed in een bloemschede waardoor
de bloemen nauwelijks zichtbaar zijn.
Zeegras kan zowel éénjarig als meerjarig
zijn. Het blijkt dat de éénjarige groei-
Groot zeegras
45
