Lamsoor Gerande schijnspurrie krijgt 's zomers duidelijke, lichtroze tot witte bloemen, met een middellijn van ongeveer een centimeter. Alhoewel deze soort niet, zoals Zeekraal, langs de schorrand met veel gollwerking groeit, vormen open staande bloemen in een frequent over stroomde kom een kwetsbare factor. Gerande schijnspurrie heeft voor dit euvel een slim mechanisme ontwikkeld. Zo gauw namelijk de bloemkroon bij het stijgen van het water ondergedom peld wordt, klapt zij dicht. Zo kunnen de bloemen stroming en golfslag weer staan, en blijft het stuifmeel droog. Men kan in het bezoekerscentrum bij het Verdronken Land van Saeftinghe het fenomeen van de dichtklappende bloem uitvergroot aanschouwen, door zelf een aquarium, met daarin een bloem-model, vol water te pompen. G-J.B. Limonium vulgare De naam Lamsoor is een voortdu rende bron van misverstanden in het Zeeuwse. Dat komt omdat met de dialectnaam Lamsoor een heel andere plant bedoeld wordt dan de Lamsoor uit de plantenboeken. In dialect wordt het jonge blad van de Zulte of Zeeaster Lamsoor genoemd; dit blad wordt als groente gegeten. De echte Lamsoor heet in Zeeland Schorreblomme, Zwinneblomme of (zelden) Schaepe- oare (=schape-oor) en is voor mensen niet eetbaar. Overigens kan het blad van Zulte en van Lamsoor in een jong stadi um tamelijk sterk op elkaar lijken. Een verschilkenmerk dat echter altijd opgaat is het stekelpuntje aan de top van het lamsoorblad: de middennerf steekt als het ware een eindje buiten de bladrand uit en eindigt in een stekelig puntje. Lamsoor is op schorren een veel voor komende plant. Maar ook is het een soort die sluipenderwijs achteruitgaat. Bekijken we het aantal uurhokken waar in de Lamsoor voorkomt dan lijkt er niet zoveel aan de hand. Maar het gemiddeld aantal individuen per uur- hok - dat nooit geregistreerd werd - moet onvoorstelbaar geslonken zijn. Vroeger werden schorren betiteld als 'de Zeeuwse heide', omdat ze in dezelf de tijd dat in het oosten van het land de heide bloeit, helemaal paars zagen van de bloeiende Lamsoor. Dat lijkt defini tief verleden tijd. Twee oorzaken zijn daarvoor met name aan te wijzen. Om te beginnen is de Lamsoor een zout- plant pur sang, die in brakke schorren als het Verdronken Land van Saeftinghe en de schorren van Bath nauwelijks voorkomt. En juist de meer zilte schor ren, zoals langs de Grevelingen en in het Sloe- en Braakmangebied, zijn in oppervlakte sterk achteruitgegaan als gevolg van inpolderingen en de aanleg van de Deltadammen. Andere schorren, zoals die van het Zwin en de schorren voor de Paulinapolder, zijn in de loop der jaren dermate hoog opgeslibd dat het 'lamsoorstadium' er voorbij is. De Lamsoor wordt dan opge- 62

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap - Fauna Zeelandica | 2001 | | pagina 62