Weduweroos (Sagartiogeton undatus, O.F. Müller 1788; Karakteristieke soort, met brede voet en slanke, gladde ronde zuil van soms meer dan 12 cm lengte en maximaal 2 cm dikte. Die kan bij verstoring in elkaar krimpen tot een fractie van de maximale lengte. Brede mondschijf. Tot 192 vrij lange, slanke tentakels. De Weduweroos kan door zijn lange tentakels en hun houding, de indruk geven van een treurwilg. Zuil grij sbruin tot zandgeel, met meestal vuilwitte lengtestrepen. Tentakels en mondschijf wit of grijs of beige, met een - vaak niet erg duidelijk - patroon van stippen en vlekken. Al of niet vage lengtestrepen op de tentakels. Dikwijls staat de mond een beetje open waardoor de "geribde" structuur van de binnenzijde van de mondopening zichtbaar is. Weduwerozen zijn van gescheiden geslacht. Waarschijnlijk planten zij zich uitsluitend geslachtelijk voort. Dat is een aannemelijke gedachte omdat de dieren altijd regelmatig gebouwd zijn, zowel uiterlijk als anatomisch. Deze soort leeft van laag in het intergetijdengebied tot zeker 100 m diepte. Hij valt zeer zelden of nooit droog. Dit is vooral een soort van rustige, beschutte plaatsen. Het zal dus geen verbazing wekken dat de Weduweroos nu tot de algemeenste soorten van de Grevelingen behoort. Wanneer hij ingegraven leeft in zand, slib of schelpgruis, is hij onder de oppervlakte vastgehecht aan een steen of andere harde ondergrond. De zuil staat dan steeds voor een belangrijk deel van z'n lengte boven het zand. Hij kan ook op plaatsen leven waar hij zich niet ingraaft, maar vrijwel altijd waar het water zelden sterk in beroering is, zoals oesterputten, caissons, e.d. De indruk bestaat dat deze soort bij lagere zoutgehaltes kan leven dan de meeste andere zeeanemonen in Nederland, maar snelle veranderingen in het zoutgehalte, zoals bij een spronglaag in de Grevelingen, leiden schijnbaar tot fysiologische overbelasting van de dieren. Zij liggen dan bijna plat op de bodem zonder de inhoud van hun maagholte. Wat er precies aan de hand kan zijn, weten we niet. Andere factoren, zoals de temperatuur, kunnen een verwarrende rol spelen. Van het dieet van de Weduweroos is weinig met zekerheid bekend, maar hij 79 Weduweroo Weduweroos met eitjej 'eejauna in %ee(and

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap - Fauna Zeelandica | 2005 | | pagina 83