GEELVLEK
HE1DEL1BEL
Sympetrum flaveolum
Rienk Geene
BIOTOOP
118 Fauna Zeelandïca
GEDRAG
Twee soorten heidelibellen lijken zeer sterk op
elkaar: de Bruinrode en de Steenrode. Beide
heidelibellen hebben twee lichte banden op het
borststuk, deze zijn vaak grijs en mica-achtig
doorzichtig. Goed uitgekleurde mannetjes van de
Bruinrode heidelibel zijn vaak te herkennen door
dat het onderste gedeelte van deze banden gelig
is, bij de Steenrode is dit onderste gedeelte soms
juist rood aangelopen. Bij minder uitgekleurde
exemplaren van beide soorten zijn deze banden
echter ook gelig en daardoor "licht" en opval
lend. Beide soorten hebben een "snor", een zwart
streepje dwars over het voorhoofd. Bij de Steen
rode heidelibel loopt dit nog een stukje omlaag
langs het oog. Dit is in het veld een moeilijk ken
merk, maar erg nuttig in de hand.
De Bruinrode heidelibel is een pioniersoort van
allerhande watertypen. Ze komt vooral veel voor
langs de kust. De imago's kunnen echter overal
aangetroffen worden, soms zelfs met duizenden
tegelijk, bijvoorbeeld buitendijks op het schor.
Voortplanting in meer of minder brak water is
meermalen waargenomen, maar in hoeverre
dergelijke milieus geschikt zijn voor de larven is
niet goed bekend. Het is echter waarschijnlijk dat
brakke milieus wel benut kunnen worden, want
in het Middellandse Zeegebied schijnt deze hei
delibel zich daar goed te kunnen voortplanten.
Voortplanting vindt verder plaats in allerhande
pioniermilieus, maar lijkt toch vaak gebonden
aan zandgrond.
De Bruinrode heidelibel is zeer algemeen en kan
soms in zeer grote aantallen worden waargeno
men. Op 15 oktober 1994 werden over de Nol-
ledijk richting Vlissingen circa 100 individuen
per uur waargenomen. Er wordt vaak gesproken
over een "libellentrek" in de zin van een gerichte
verplaatsing van A naar een (on)bekend punt B,
maar dit is waarschijnlijk niet aan de orde. Het is
daarom beter om van zwerfgedrag te spreken. Dit
zwerfgedrag kan echter door stuwing (bijvoor
beeld langs de zee) een onafgebroken stroom
libellen tot gevolg hebben. Zo zijn er begin jaren
'80 bij de Veersegatdam richting Vrouwenpolder
grote aantallen waargenomen, tot wel tien per
minuut.
De Bruinrode heidelibel vliegt vaak ver weg van
het water, en kan ook midden in de polder langs
watergangen worden waargenomen. Ze zit opval
lend vaak op kale grond. Het dier vliegt kleine
rondjes om voedsel te zoeken, om vaak weer op
dezelfde stek terug te keren. De levenscyclus kan
binnen een jaar worden voltooid, wat voor een
