Larve glazenmaker
dag duren voordat de voorraad eieren is afgezet.
Voordeel is wel dat het plantenmateriaal de eitjes
beschermt tegen uitdroging, vraat en vorst.
De eieren los in het water deponeren kost wei
nig tijd en is daarmee minder risicovol voor de
volwassen libel. Voor ei en larve daarentegen is
er dan minder gericht gezocht naar een veilige
plaats. Beekjuffers leggen gemiddeld 10 eitjes per
minuut in een plantenhuid, terwijl heidelibellen
per minuut honderden eitjes los kunnen laten in
het water en snel wegvliegen bij gevaar. Bij de
eiafzet in planten worden daardoor tijdens de
productieve periode minder eitjes geleverd dan
bij de eiafzet in water. De eitjes van heidelibellen
zijn dan ook kleiner, het produceren ervan kost
minder energie. Het groter aantal eitjes wordt
gecompenseerd doordat er meer verloren gaan
door het ongericht afzetten in het open water.
Eiafzet in oever- en waterplanten is een risico
volle zaak. Vaak zie je groepsvorming bij deze
afzet (met name bekend van Azuurwater- en
Vuurjuffer), waardoor het individu de garantie
heeft dat er recent geen aanval door een vijand
heeft plaatsgevonden. Ook geeft tandemvorming
tijdens deze periode de zekerheid dat rivalen geen
kans maken.
Een andere manier van begeleiding door het man
netje is bekend van beekjuffers en heidelibellen,
waarbij het mannetje vlakbij blijft vliegen (in de
lucht hangen) of op een uitkijkpost zit. Rivalen
worden in de gaten gehouden en mogelijk ver
jaagd.
Hoeveel eitjes worden gemiddeld per libel
gemaakt? Hiervan zijn alleen schattingen bekend:
de aantallen eitjes van juffers worden geschat op
enkele honderden per zomer en van libellen op
enkele duizenden. Er lijkt een directe correlatie
tussen het aantal zonuren (meer energie: meer
eten) en een hogere eiproductie: na zomers met
veel slecht weer werden het volgende jaar minder
larven gevonden.
