WATFRSNUFFFF
Enallagma cyathigerum
Mi
Met hele squadrons komen ze soms aanvliegen,
zo laag mogelijk boven het water, alsof ze radar
en luchtafweer willen ontwijken. In ieder geval
is de Watersnuffel op deze manier moeilijker te
pakken door zijn natuurlijke vijanden. Meestal
zijn uit het water stekende takken favoriet als
uitkijkpunt of rustpunt. Dit lijkt een belangrijke
overlevingsstrategie van de Watersnuffel.
Zij is zeker niet de kleinste onder de waterjuffers.
Zowel door gedrag als uiterlijk zijn Watersnuffels
niet al te moeilijk te herkennen: de brede blauwe
sehouderstreep is een kenmerk die geen enkele
andere waterjuffer heeft. Het zwarte figuurtje in
de vorm van een paddenstoeltje of schoppente
kentje op het tweede segment is eveneens een
belangrijk kenmerk. De mannetjes bezitten veel
blauw, waardoor ze snel zijn te herkennen in
onderscheid met andere blauw-zwarte juffertjes.
De vrouwtjes zijn overwegend donker met aan de
top van de segmenten een kleurringetje variërend
van olijfgroen tot grijs, geel of blauw.
BIOTOOP
De Watersnuffel heeft een duidelijke biotoop
voorkeur: aan het landelijke verspreidingsbeeld is
te zien dat de Watersnuffel vooral op de zand
gronden voorkomt. Daar de mannetjes graag een
flink stuk over het water scheren, moet de plas of
sloot niet al te klein zijn, dit in tegenstelling tot
de Azuurwaterjuffer. Wereldwijd gezien komt de
Watersnuffel vrijwel overal voor.
64
