CHRYS1S ANGUSTULA
CHRYSIS B1COLOR
CHRYSIS FULG1DA
CHRYSIS GRAC1LL1MA
Deze kleine Goudwesp parasiteert op de soorten uit
het plooivleugelwesp geslacht Symmormphus, waarvan
vooral S. bifasciatus in Zeeland algemeen is. Toch is
Chrysis angustula slechts van 3 locaties in Zeeland en
met slechts 5 dieren bekend: De Braakman, Koudekerke
en Oranjezon. Twee dieren werden in een malaiseval
gevangen. Is het door het kleine formaat en het waar
schijnlijk onopvallende gedrag dat dit dier regelmatig
over het hoofd wordt gezien?
Een slanke en kleine soort die parasiteert op sprink-
hanendoders van het graafwespengeslacht Tachysphex.
De algemeenste soort T. pompiliformis is betrekkelijk
algemeen verspreid in Zeeland waargenomen. In Zee
land is deze goudwesp met een totaal van 4 dieren,
alleen gevonden in Oranjezon en in de Zeepeduinen, dus
enkel in de duinstrook. Opvallend is dat de andere soort
die in de literatuur als mogelijke gastheersoort wordt
genoemd, T. nitidus wel bijna alleen in de hierboven
genoemde vindplaatsen van deze goudwesp is gevon
den. Oranjezon
is overigens wel
het gebied waar de meeste soorten sprinkhanendoders
van Zeeland voorkomen. Drie van de 4 Zeeuwse dieren
werden in malaisevallen gevangen, wat aangeeft, hoe
belangrijk dit vangmiddel voor sommige soorten is.
Deze grote en opvallend gekleurde soort werd slechts
1 keer in Zeeland gevangen. Bob van Aartsen ving een
exemplaar in een malaiseval in juli 2003 in Oranjezon.
Deze soort is nooit eerder in West Nederland vastge
steld. De soort is in Nederland sterk achteruit gegaan
en is bedreigd. In de literatuur worden er een heleboel
metselwesp-gastheersoorten genoemd, waarvan de
plooivleugel geslachten Ancistrocerus en Symmorphus
in Zeeland het
meest waar
schijnlijk lijken.
Ook de in Zee-
land uiterst
zeldzame Osmia leaiana wordt genoemd. Aanvullend
onderzoek naar de gastheerrelatie is dus gewenst.
Ook deze opvallend slanke goudwesp is in Zeeland slechts
één keer gevangen. En opnieuw was dat in een malaise
val. Dit dier werd in juni 2006 in Zuiddorpe, in het dek-
zandgebied van Oost Zeeuws-Vlaanderen vastgesteld.
Nooit eerder werd deze soort in West Nederland aan
getroffen. Het is een opmerkelijke vondst, omdat haar
meest waarschijnlijke gastheersoorten uit het Plooi-
vleugelgeslacht Microdynerus nooit in Zeeuws-
Vlaanderen werd gevonden. De twee Nederlandse
mieroleemwes-
pen zijn zeld
zaam en hun
verspreiding
neemt nog ver-
der af. Het zal
daarom niet verbazen dat Chrysis gracillima in Neder
land als uiterst zeldzaam, sterk afgenomen en actueel
bedreigd te boek staat.
6 Fauna Zecfandica
