CROSSOCERUS EX1GUUS CROSSOCERUS MEGACEPHALUS CROSSOCERUS N1GR1TUS CROSSOCERUS OVAE1S Er zijn in Nederland een paar vondsten van exiguus uit de duinen bekend, maar voor de rest is het toch een soort die overduidelijk het zwaartepunt heeft in het zuidoostelijk deel van het land. De vondsten in het dek- zandgebied van Zeeuws-Vlaanderen zijn dan ook niet verwonderlijk. Crossocerus megacephalus is in de periode 1998-2007 in Zeeland gevonden in 24 uurhokken en daarmee is het een van de meest algemene soorten van het genus. Afgaande op de landelijke verspreidingskaartjes lijkt het alsof deze soort achteruitgaat, want het aantal uurhok ken is na 1980 meer dan gehalveerd. Het is echter zeer wel mogelijk dat hier het feit dat de waarnemingen steeds meer geconcentreerd in bepaalde regio's plaats vinden (vgl Peeters 1999 en 2002) het verspreidings beeld sterk beïnvloedt. Crossocerus megacephalus (in buitenlandse literatuur soms te vinden onder de oude naam leucostomoides) is in heel Europa een algemene soort. Blosch meldt dat deze soort in Duitsland twee generaties per jaar heeft. Dat is ook in de Zeeuwse data duidelijk waarneembaar, waarbij de pieken vallen rond half juni resp. half augustus. De vliegtijd van beide ge neraties vertoont een lichte overlap. Crossocerus nigritus was voor 1998 nooit uit Zee land gemeld. In de afgelopen jaren is de soort in elf uurhokken waargenomen. Uit het kaartbeeld kan geen duidelijke biotoopvoorkeur worden opgemaakt. Wel is het ontbreken op Schouwen opvallend. De soort is het meest gevangen op de Wallen van Retranchement, waar vangsten van 3 verschillende data zijn geregistreerd. Met recente Zeeuwse vondsten uit 25 verschillende uurhokken is Crossocerus ovalis de algemeenste soort van het genus. Over het hele land genomen zijn soorten als varus, wesmaeli en quadrimaculatusveel algemener. Crossocerus ovalis staat te boek als een centraal- en noord- Europese soort die ook in Spanje, Italië en Ka- zachstan gevonden wordt. Bijen en wespen in Zeeland 157

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap - Fauna Zeelandica | 2008 | | pagina 163