GORYTES LATICINCTUS
GORYTES QU1NQUEEASC1ATUS
HAPARCTUS LUNATUS
HARPACTUS TUM1DUS
Evenals Argogorytes mystaceus leeft laticinctus van
schuimcicaden. Heeft de eerst genoemde soort louter
alleen schuimcicaden op zijn menu staan, laticinctus
zet meer soorten op het menu. Beide soorten zien er
fraai uit en lijken sprekend op plooivleugelwespen.
Laticinctus heeft een brede gele band op tweede ach
terlijfssegment. Het biotoop moet voor deze soort wel
goed vooruit gegaan zijn in Zeeland, want waren er tot
voor het onderzoek geen gegevens bekend, nu is hij op
17 vindplaatsen, wisselend over Zeeland gevonden. Deze
constatering komt overeen met de geldende opvatting
betreffende status als cultuurvolger. De soort is zelfs in
een bloembak op een balkon aangetroffen. Drie uit het
parasitair opererende graafwespengeslacht Nysson
namelijk niger, trimaculatus en spinosus hebben het
voorzien op Gorytes laticinctus. Vooral trimaculatus
wordt regelmatig, ook op de vindplaatsen van laticinc
tus, gevangen.
Deze landelijk uiterst zeldzame, sterk afgenomen en
bedreigde soort is in 2006 op de Slikken van de Heen
aangetroffen. De vindplaats sluit nog enigszins aan bij
de oude Brabantse vindplaatsen. Over de biologie is
weinig bekend.
In Nederland is deze graafwesp minder algemeen en
afgenomen. Er zijn niet veel recente vondsten meer uit
het westen van het land. In Zeeland waren er 4 oudere
vondsten van voor 1980. Op 11-5 en 2-6-2004 werd
deze wesp gevangen in een malaiseval in Zuiddorpe.
De biotoop waar lunatus vloog klopt perfect met de
beschrijving in Peeters et al (2004). Warme zandgrond
met lichte eiken
en dennenbos
sen. De soort
lijkt ook in Zeeland duidelijk op zijn retour
Een buitenkansje deze hoekige, compacte en met rood
achterlijf getooide graafwesp te vangen. Meestal zijn
er op het tweede segment van het achterlijf twee gele
vlekken aanwezig. Er zijn 13 vondsten van 7 verschil
lende uurhokken. Niet gering voor Zeeland. In alle
typen open zandige terreinen inclusief die van de
kust komt tumidus voor. Dit stemt goed overeen met
het landelijke verspreidingsbeeld, al is de soort in het
westen van het land zeldzaam geworden. Als prooi
wordt er op springcicaden gejaagd. Het is opvallend
hoeveel verschillende soorten graafwespen zich bezig
houden met de vangst op cicaden. Tumidus wordt
intensief achtervolgd door verschillende parasieten
uit het Nyssongeslacht. Niet minder dan vijf soorten
worden genoemd. Van een waarneming van tumidus is
bloembezoek op haagwinde bekend.
Bijen en wespen in Zeefanif 167