GORYTES LATICINCTUS GORYTES QU1NQUEEASC1ATUS HAPARCTUS LUNATUS HARPACTUS TUM1DUS Evenals Argogorytes mystaceus leeft laticinctus van schuimcicaden. Heeft de eerst genoemde soort louter alleen schuimcicaden op zijn menu staan, laticinctus zet meer soorten op het menu. Beide soorten zien er fraai uit en lijken sprekend op plooivleugelwespen. Laticinctus heeft een brede gele band op tweede ach terlijfssegment. Het biotoop moet voor deze soort wel goed vooruit gegaan zijn in Zeeland, want waren er tot voor het onderzoek geen gegevens bekend, nu is hij op 17 vindplaatsen, wisselend over Zeeland gevonden. Deze constatering komt overeen met de geldende opvatting betreffende status als cultuurvolger. De soort is zelfs in een bloembak op een balkon aangetroffen. Drie uit het parasitair opererende graafwespengeslacht Nysson namelijk niger, trimaculatus en spinosus hebben het voorzien op Gorytes laticinctus. Vooral trimaculatus wordt regelmatig, ook op de vindplaatsen van laticinc tus, gevangen. Deze landelijk uiterst zeldzame, sterk afgenomen en bedreigde soort is in 2006 op de Slikken van de Heen aangetroffen. De vindplaats sluit nog enigszins aan bij de oude Brabantse vindplaatsen. Over de biologie is weinig bekend. In Nederland is deze graafwesp minder algemeen en afgenomen. Er zijn niet veel recente vondsten meer uit het westen van het land. In Zeeland waren er 4 oudere vondsten van voor 1980. Op 11-5 en 2-6-2004 werd deze wesp gevangen in een malaiseval in Zuiddorpe. De biotoop waar lunatus vloog klopt perfect met de beschrijving in Peeters et al (2004). Warme zandgrond met lichte eiken en dennenbos sen. De soort lijkt ook in Zeeland duidelijk op zijn retour Een buitenkansje deze hoekige, compacte en met rood achterlijf getooide graafwesp te vangen. Meestal zijn er op het tweede segment van het achterlijf twee gele vlekken aanwezig. Er zijn 13 vondsten van 7 verschil lende uurhokken. Niet gering voor Zeeland. In alle typen open zandige terreinen inclusief die van de kust komt tumidus voor. Dit stemt goed overeen met het landelijke verspreidingsbeeld, al is de soort in het westen van het land zeldzaam geworden. Als prooi wordt er op springcicaden gejaagd. Het is opvallend hoeveel verschillende soorten graafwespen zich bezig houden met de vangst op cicaden. Tumidus wordt intensief achtervolgd door verschillende parasieten uit het Nyssongeslacht. Niet minder dan vijf soorten worden genoemd. Van een waarneming van tumidus is bloembezoek op haagwinde bekend. Bijen en wespen in Zeefanif 167

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap - Fauna Zeelandica | 2008 | | pagina 173