.11 vos Vulpes vulpes 1989 1991 1993 1995 1997 1999 2001 2003 2005 2007 door John van Vliet Op de zandvlakte staan hondensporen, veel honden sporen. Ze waaleren alle kanten op, links en rechts van minder slingerende lijnen met afdrukken van schoe nen. Het natuurproject in aanleg wordt kennelijk druk bezocht Ineens valt op dat er een hondje langs geko men is die dat niet doet, uitwaaieren. Het spoor loopt in een strakke lijn, recht naar de bosjes in de verte. Een vos! Die verdoet zijn tijd niet met extra kilometers, zijn voerbak staat immers nergens klaar. Integendeel, er moet gewerkt worden voor de kost Het spoor is vers. En ja hoor, aan de andere kant van het bosje zie ik hem. Hij lijkt te wachten. Op mij! Het is Niek... een vos die wel eens gevoerd wordt. Ook zijn bakje staat soms klaar... Uiterlijk en herkenning De vos is onmiskenbaar: een roodbruine vacht en een dikke staart. Alleen een grote, rode huiskat kan mis schien eens worden aangezien voor een vos. De li chaamslengte bedraagt maximaal 75 cm en de staart ruim 40 cm. Een volwassen vos weegt tussen de 5 en 10 kilo, waarbij de mannetjes doorgaans wat zwaar der zijn dan de vrouwelijke dieren. In de winter ogen ze wat forser, dankzij de goed gevulde wintervacht. De prenten lijken op die van een hond, maar zijn wat slanker. Zijn vossen in de duinen van Noord- en Zuid- Holland vaak en voor iedereen te zien, in de rest van Nederland is dat niet zo. Daar worden zij doorgaans bejaagd en zijn zij, mede daarom, veel minder overdag actief. De aanwezigheid van vossen is dan vast te stel len door de vondst van een vossenburcht of van uit werpselen. Die worden op bijzonder zichtbare plaatsen neergelegd, omdat een vossenfamilie er aan soortge noten mee wil laten zien: 'Wij wonen hier, wegwezen!'. Waarnemingen vos 7989 - 2008. Aan de drol, met de karakteristiek punt, is te zien wat de vos gegeten heeft, vaak zijn er pitten van bessen en schilden van kevers in te zien. Gedrag Vossen leven in familiegroepen, die hun eigen leef gebied verdedigen tegen soortgenoten. Alle soorten landschappen worden door hen bewoond, maar de voorkeur gaat uit naar min of meer droge gebieden. Rond maart worden de jongen ter wereld gebracht in een ondergrondse burcht. Ze eten alles: vruchten, zaden, insecten, regenwormen, maar ook kikkers en hagedissen. En huishoudelijk afval. Maar de voorkeur gaat zondermeer uit naar konijn en muis. Vooral woel- muizen zijn in trek en worden gevangen op karakteris tieke, haast katachtige wijze: met een klein spronge tje. Een vos wordt in het wild vaak niet meer dan een jaar of vijf oud. trend waarnemingen vos 200 150 100 50 158 Fauna Zeelanrfica

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap - Fauna Zeelandica | 2011 | | pagina 162