ZADELROB
Pagophilus groenlcindicus
door Luciën Calle
De zadelrob heb ik nooit in levende lijve mogen aan
schouwen. Toch hebben beelden van deze soort diepe
indruk op me gemaakt. Lieve jonge beestjes, met een
prachtige sneeuwwitte pels, lagen op het ijs en keken
met die grote ogen recht in de camera. Dan kwamen
plotseling een paar hufters met knuppels aangelopen
en begonnen net zo lang op dit, en vele honderden
andere arme diertjes, te beuken tot er geen beweging
meer te zien was. De bedoeling van deze wrede slacht
partij was om de fraaie witte pels in bontmantels te
verwerken. Later verschenen er beelden van dieren
activisten die de knuppelaars net voor probeerden te
blijven, om snel zo veel mogelijk witte pelzen met felle
verf te bekladden, waardoor de jongen onbruikbaar
werden. Voor deze mensen, maar ook voor diegenen
die in onze eigen streek tegen de verkoop van dit soort
bont actief waren, heb ik altijd sympathie gehad. Na
een lange periode van strijd is deze jachtvorm gelukkig
Waarnemingen zadel rob 1989 - 20081rooden voor 1989 (zwart).
verboden, maar in Canada en Noorwegen wordt nog
wel op volwassen dieren gejaagd.
Uiterlijk en herkenning
De zadelrob is een compacte licht gekleurde zeehond
met een donkere kop en een onmiskenbare hoefijzer
vormige zwarte vlek - zadel - op de rug. Volwassen
dieren zijn hierdoor onmiskenbaar. De lengte bedraagt
ca. 170 cm en het gewicht is rond 130 kg. De jongen
hebben in hun eerste levensweken een witte vacht.
Gedrag en verspreiding
Zadelrobben trekken met de seizoenen mee met de
grenzen van de drijvende pakijsgebieden. Vrouwtjes
concentreren zich eind februari en in begin maart
werpen ze de jongen in min of meer vaste gebieden
in grote groepen op het pakijs. Het voedsel bestaat
hoofdzakelijk uit schaaldieren en vissoorten als Arcti
sche kabeljauw, haring en lodde.
De wereldpopulatie bewoont de omgeving van New
Foundland, de Witte Zee en ten noorden van Jan
Mayen. In de zomer trekken veel dieren naar het drijf-
ijs, maar geregeld verschijnen zadelrobben langs de
Noorse en Britse kust tot aan Zuidwest-Frankrijk.
In Zeeland
Er zijn in Zeeland drie zekere waarnemingen van za
delrobben. Op 25 maart 1987 werd aan de Veerse Dam
een exemplaar gezien en de volgende dag werd er een
bij Renesse waargenomen; dit betrof mogelijk het
zelfde exemplaar. Op 11 januari 1995 werd een jong
mannetje gevonden langs de Brouwersdam.
Een waarneming waarover geen zekerheid bestaat, is
die van een zeehondenvacht gevonden in een partij
afkomstig 'uit Zeeland'.
Zadelrob.
Zoogdieren in ZeeLand 191
