Orka mannetje.
naar diverse typen. Zo is er een type dat over zeer grote af
standen trekt, veelal van zeeleeuwkolonie naar zeeleeuw
kolonie. Dit zijn de grootste orka's die wereldwijd kunnen
worden aangetroffen en ook zo nu en dan in de Noordzee.
Meestal vormen zeeleeuwen, zeehonden en bruinvissen de
belangrijkste voedselbron. Daarnaast worden ook wel gro
tere walvisachtigen aangevallen door dergelijke groepen.
Hierbij moeten het vooral jonge of verzwakte exemplaren
ontgelden. Het andere type heeft zich vooral gericht op het
vangen van vis, vooral haring. De trek van de scholen haring
wordt daarbij gevolgd over de Noord-Europese kustwate
ren. Behalve haring worden ook vissoorten als kabeljauw,
lodde en makreel bejaagd.
Verspreiding
De soort komt voor in alle wereldzeeën, en dan vooral in de
Arctische wateren. Toch is het ook een regelmatige gast in
de Europese kustwateren, zelfs in de meeste delen van de
Schilderij van orkafoetus in gemeentehuis Veere.
Middellandse Zee. In de zeegebieden tussen Ierland, Schot
land, IJsland en langs de gehele kust van Noorwegen kan de
soort regelmatig worden waargenomen.
De meeste strandingen zijn bekend van de noordkust van
Ierland, de oostkust van Groot-Brittannië, de westkust van
Zweden en langs de Noordzeekust van Nederland en Duits
land. Inclusief de Zeeuwse exemplaren zijn er tot nu toe
27 orka's op de Nederlandse kust geregistreerd, de laatste
in 1963. Op 12 september 2009 spoelde bij Scheveningen
een subfossiele schedel aan, misschien naar boven geko
men tijdens zandsuppletie. In 16 gevallen was het geslacht
bekend: 9 mannetjes tegenover 7 vrouwtjes.
In Zeeland
Bij de stranding in Domburg op 4-12-1783 kan als bijzon
derheid vermeld worden dat het vrouwtje een onvoldragen
jong (56 kg, 140 cm) droeg; de foetus wordt bewaard in de
collectie van het Zeeuwsch Genootschap der Wetenschap
pen en is, naar wordt aangenomen, het oudst
bewaarde opgezette exemplaar van een orka
ter wereld. Deze stranding ging destijds ge
paard met een uitgebreide publiciteit.
Aan de tweede stranding, op 5-1-1935 bij
Wissekerke, is bijzonder weinig ruchtbaar
heid aan gegeven. Het gaat hierbij om een
onvolwassen orka van 390 cm die nu in bezit
is van het Natuurhistorisch Museum Rot
terdam. Er was veel discussie over of het nu
een mannetje dan wel een vrouwtje betrof.
Zekerheid is nooit verkregen maar de sche-
delkarakteristieken en de omvang van de
rugvin geven aan dat het een vrouwtje is.
IE V-MoLRDï-V 1DÉX '1723OP TTRAKDBYDöMBl 11(>.lfcGLYANGENenWOEG KW\RV\NQLSNEDI
IT 3< i SPEK sy\6KXYT\tX«G 33Ctt\A>^FU.F.\ 151ÜLRMXiT Wire,iSTTKmi öPEKVLKTOOK
Vfi.fi P T) Ntf CLLYk foHlF.R IV HET bYlAMPNOCPfT .-'f.:*"*?.
Zoogdieren in Zeeland 223
