•s
SPITSSNUITDOLFIJN VAN CUVIER door Luciën Calle
Ziphius cavirostris
Schedel spitssnuitdolfijn van Cuvier.
Wat een spannend avontuur moet dat geweest zijn
voor visser Doppegieter die op 14 juli 1914 samen
met zijn zoon, een op de zandbank van de Kaloot
gestrand 'Zeemonster' vastbond en terug naar Ter-
neuzen sleepte. Het bijna zeven meter lange dier gaf
grote klappen met zijn staart tegen de kleine hoog
aars, zodat de stalen kettingen braken onder het ge
weld. Het dier ontsnapte, maar werd enkele dagen
later door andere vissers drijvend aangetroffen en
vervoerd naar Boekhoute. Het bleek een mannetje te
zijn en werd als 'potvis of catelot' gedetermineerd en
in Assenede begraven.
Pas 80 jaar later bij de opgraving van het geraamte,
bleek dat het een spitssnuitdolfijn van Cuvier moet
zijn geweest. Enkele jaren na het lezen van dit spec
taculaire verhaal vaar ik mee op een schip over de
Golf van Biskaje en duikt er vlak naast de boot ineens
een spitssnuitdolfijn van Cuvier op. Het is een merk
waardig roze gekleurd dier met een witte kop. Ik had
Uiterlijk en herkenning
Alleen al aan de roze bruine kleur en de bolle, bij oudere
dieren contrasterende witte kop is de spitssnuitdolfijn van
Cuvier eenvoudig te herkennen. De bek is betrekkelijk kort
en alleen volwassen mannetjes hebben twee kleine tanden
aan de punt van de onderkaak. De lichaamslengte van deze
soort is meestal tussen 550-580 cm, met uitschieters tot
zeven meter.
Gedrag en verspreiding
Normaal gesproken komt de spitssnuitdolfijn van Cuvier
alleen of in kleine groepjes voor. Het dier beweegt zich
rustig. Het voedsel bestaat vooral uit verschillende soorten
inktvis en vissoorten die in de diepzee voorkomen. De soort
heeft een mondiale verspreiding, van tropische tot in de
gematigde wateren en dan vooral die met een diepte van
3000 tot 4000 meter. Er zijn maar vijf meldingen van de
Noordzee. De dichtst bij ons land
gelegen plaats waar de soort ge
regeld voorkomt is de Golf van
Biskaje.
In Zeeland
De enige Nederlandse vondst ooit
was het exemplaar van 1914 op
de zandbank van de Kaloot in de
Westerschelde. Op 13 juli 1914
werd een walvisachtige gezien in
de buurt van Knokke (België); het
is goed mogelijk dat deze waar
neming ook betrekking had op de
hier beschreven spitssnuitdolfijn
van Cuvier. De schedel ligt nu in
het museum van Boekhoute.
Waarnemingen spitssnuitdolfijn van Cuvier alleen voor 1989 (zwart).
nooit kunnen vermoeden dit 'Zeemonster' ooit zelf
nog eens in levende lijve en van zo dichtbij te kunnen
bewonderen.
Zoogdieren in Zeeland 231
