EGEL Erinaceus europaea door Chiel Jacobusse -,/••• r* Vanonder het dichte struikgewas klonk een reeks hoge pieptonen; kennelijk voortgebracht door meer dan één dier. Doodstil blijven staan is dan de bood schap. Ineens kwamen ze tevoorschijn: moeder egel, met daar achteraan sukkelend fwee jongen van nauwelijks een week oud. De jongen waren van dezelfde grootte, maar voor de rest had het verschil niet groter kunnen zijn. De ene volgde koersvast zijn moederbij iedere beweging die ze maar maakte. Het andere jong dwaalde maar wat in het rond en leek zich alleen via geluidscontact te kunnen oriënteren. Blind waarschijnlijk... Een week later lag één van de jongen dood naast het tuinpad. De blinde had het kennelijk niet gered. Wat zwak of gebrekkig is sneuvelt snel in de vrije natuur... Uiterlijk en herkenning De egel behoort tot de insecteneters, en is daarmee verwant aan de spitsmuizen en de mol. Met beide families deelt hij de toegespitste snuit en net als de mol heeft de egel krachtige graafpoten. Door de stekels waarmee het lichaam rondom be zet is, kan de egel met geen enkel ander inlands dier verward worden. De lichaamslengte is voor volwassen dieren is 200 tot 310 mm. Het aantal stekels dat het maximaal 1100 gram we gende lichaam bedekt varieert van 3500 tot 7000, afhankelijk van de leeftijd. Ecologie Egels leven in principe solitair en alleen tijdens de voortplan- tingsperiode is er contact tussen de geslachten. Het territo rium van een mannetje kan wel 30 hectare groot zijn, maar de dieren zijn onderling niet agressief en er treedt overlapping tussen de territoria op. Egels leiden een tamelijk verborgen leven. Overdag verblijven Waarnemingen egel 1989 - 2008. ze in een koepelvormig nest dat meestal goed verborgen is in de vegetatie of onder struikgewas. Ook hebben ze wei een nesthol en dat kan zowel een zelf gegraven nest als een ver laten konijnenhol zijn. Vanaf eind oktober gaan egels in winterslaap en dat duurt voort tot eind maart, begin april. Ze hebben een goed geïso leerd winternest, onder een dikke laag bladeren. Verspreiding De egel komt voor van Midden-Scandinavië tot aan de Mid dellandse zee en is ook present in Groot-Brittannië en Ierland. Oostwaarts loopt de grens van het verspreidingsgebied door Polen en Tsjechië. In het mediterrane gebied vormt Italië het meest oostelijke deel van het verspreidingsgebied. In Oost-Eu ropa leeft de Oost-Europese egel, een andere soort, waarvan het verspreidingsgebied in Midden- Europa (met name Tsje chië) enigszins overlapt met dat van onze egel. Het vermoeden bestaat dat er ook hybriden van deze soorten voorkomen. egel: verkeersslachtoffers per maand (n=1745) 400 t 300 4 -lllllli.- jan. feb. maart april mei juni juli aug. sept. okt. nov. dee. Fauna Zeefancfica

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap - Fauna Zeelandica | 2011 | | pagina 54