BAARDVLEERMUIS
Myotis mystacinus
74 Fauna Zeefancfica
door Alex Wieland
Hef is januari. Dat betekent tijd om met collega vleer
muisonderzoeker Mark Dobbelaar de jaarlijkse telling
van winterverblijven in Oost Zeeuws-Vlaanderen te
doen. Dit zijn er helaas niet zo heel veel. De hele ronde
kost ons nog geen dag. Onze beste locatie is de Kelder
manspoort in Hulst. Het is altijd een verrassing wat we
aantreffen. Vooraf schatten we onze kansen in. En dat
is altijd weer spannend. Zijn ze dit jaar niet verstoord
door hangjongeren die wel eens vuurwerk afsteken bij
de poort. En wat voor effect hebben de felle lampen die
aan de buitenzijde van de poort geplaatst zijn? Het valt
niet tegen. In de poort zien we er toch een vijftal han
gen en ook buiten de poort hangt er nog één aan een de
muur. Allemaal baardvleermuizen, waarvan sommige
helemaal onder de dauwdruppels zitten. Ongelooflijk
dat zo'n kleine vleermuis al hangend aan een plafond de
koude wintermaanden kan overbruggen zonder voedsel.
Uiterlijk en herkenning
De baardvleermuis is een kleine vleermuissoort met een
lichaamslengte van 32-48 mm, een spanwijdte van 190-
225 mm en een gewicht van 4-7 gram. Het oor is smal
langwerpig met een gekromde punt. Het oordeksel, ook
wel tragus genoemd, is smal en recht, reikt tot circa de
helft van het oor en is aan de top spits. De naam baard-
vleermuis verwijst naar de tastharen op de snuit die de
vorm van een baard hebben. Snuit en oren zijn donkerbruin
tot zwart, de voeten zijn klein, de rug is bruin en de buik is
vuil wit. Afhankelijk van de ouderdom van het dier varieert
de kleurvan de vacht. Baardvleermuizen lijken uiterlijk zeer
sterk op de Brandts vleermuizen. Alleen in de hand is het
verschil tussen beide soorten te zien. Op de batdetector is
deze soort goed te horen. De piekfrequentie is rond de 45
kHz. Ze zijn echter op geluid zeer lastig te onderscheiden
van andere vleermuissoorten van het geslacht Myotis. De
Brandts vleermuis is in Zeeland nog niet vastgesteld.
Waarnemingen baardvleermuis 1989 - 2008.
Gedrag
Overdag verblijft de baardvleermuis meestal in boomholtes
of soms in gebouwen. Het jachtgebied ligt vooral in bos
rijke omgeving: boven paden, langs bosranden en tussen
boomkruinen.
Verspreiding
De baardvleermuis komt verspreid over Europa voor. Ook
in Nederland wordt de soort verspreid over het gehele land
aangetroffen, in de noordelijke provincies zijn ze echter
een stuk zeldzamer. De laatste jaren is er een toename
van de soort in Zuid-Holland. Baardvleermuizen hebben
een duidelijke voorkeur voor landschapstypen waarin bos
voorkomt.
In Zeeland
In Zeeland is de soort relatief zeldzaam. Bijna alle waar
nemingen hebben betrekking op observaties in winter-
baardvleermutzen in winterverblijven
