88 ONUITGEGEVEN dienaers verbondt te maken." Inzonderheid was het Datheen die hiertegen op eene ruwe wijze ijverde, en er zich later openlijk op beroemdehiertoe steeds zijn best gedaan te hebben, dat het Vaderlandt mogt verlost wordenniet alleen van de Spaenschemaar ook van Üe Fransche en allerlei andere Tiran- nen (45)." Men denke evenwel niet, dat de prins deze zoo luid geopenbaarde meening geheel in den wind sloeg, Neen hij zocht haar te wederleggen. Hij beriep zich op het tegen-overgestelde gevoelen van andere schrift kundigen voorts op de vele verdragendie er des tijds tusschen Gereformeerden en Ifatholijken in an dere landen waren aangegaan en verklaardeof- schoon hy in de theologie niet soo hoogh geleert en was (46)," daarin volstrekt geen bezwaar te vinden. Later legde hij zelfs ten overvloedezijnen getrouwen raadslieden de Villiers en van Marnix opzettelijk de vraag voor of, zoo als sommigen be weerdenonderhandelingen met d'Alen 90 n strijdig waren met de pligten van een' Hervormde Beiden waren van hetzelfde gevoelen. Zij zagen het ongeoor- loofde hiervan niet in. De bedenkingendie er tegen waren ingebragtwogen in hunne schatting weinig of nietswant de redeneringen uit de schrift getuig den huns inziensvan eene zeer willekeurige opvat- tingzoo dat men eigendunkelijk van algemeene toe passing maakte, hetgeen bepaaldelijk tot het Israëli tische volk in een bepaald tijdvak en bijzondere om standigheden betrekking had. Viel er veel op het

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland jaarboekje | 1852 | | pagina 156