116 VERSCHIL EN OVEREENKOMST niet door zeeën of rivieren van elka&r gescheiden zijn maar door eene onmerkbare, denkbeeldige grenslijn, waar zij elkander dagelijks aanraken; welke grenslijn nogtans zóó scherp doorsnijdtdatindien de scheid palen het u niet aanwezende eerst-sprekende men- schenstem het u verkondigen zoudat gij uw vader land verlaten hebt. En daarenboven was het volk ginds en aan deze zijde te voren Óen. Vóór 300 jaren, en nog lang daarnastrekte zich het oude Vlaanderen uit tot aan den linkeroever der Schelde. Van ouds af door denzelfden naam, dezelfde regering, dezelfde godsdienst en hetzelfde belang aanéén verbonden ken de men er ook slechts ééne moederspraak. En wie de geschrevene overblijfselen uit de 16de eeuw gade slaatgelijk zij nog in menigte in Staats-Vlaanderen voorhanden zijn die leest er tot in de geringste bijzon- derheden hetzelfde dialect indat zich algemeen over Vlaanderen verspreid had. Heeft dan misschien een vreemd volk in Staats- Vlaanderen der vaderen plaats vervangenen eene nieuwe spraak met zich gebragt Wij zullen straks ziendat deze vraag niet geheel ontkennend mag be antwoord worden. Maarhoe veel ook van elders is binnen gekomenwij gelooven toch dat de kern der oorspronkelijke bevolking is bewaard gebleven en op de taalvorming den krachtigsten invloed heeft geoefend. Daarvan zijn nog heden de bewijzen over. Ik zal van het karakter der inboorlingen niet sprekendat in gulheid en opgeruimdheidin losheid en geleidelijkheid met dat der Vlamingen punten van overeenstemming

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland jaarboekje | 1852 | | pagina 184