EEN KOOPDAG.
193
Niklaas had liem aangemoedigd en opgewonden
met een
In vertrouwen tegen u gezeidik weet zeker dat
de heele santekraam ineens verkocht wordtje kunt
gerust op de perceelen biedende massa krijgt toch
eenen bieder."
Wien
Dat mag ik niet zeggenen ik heb er dc
hand op gegevenen als ik dat gedaan heb dan liet
ik me liever in een jenevervat kuipen dan dat ik boe
of ba zou zeggen. Een kastelein moet kunnen zwijgen."
Niklaas pochte niet ten onregte op het vertrou
wen dat hij waardig was. Hij loog ook niet wat hij
zeidemaar men kan op de plannen van de menschen
niet rekenen en de gebouwde eigendommen waren in
herveiling zoo hoog geloopendat do boeren het hoofd
bijeen staken en opmerkten datals men huis en schuur
over het land omsloeghet gemet alweder met twintig
gulden bezwaard was en dan nog alles voor zijn volle
geschot en bijkans niets tiendevrij. Kortomde naden
kenden dachten niet dat er een cent voor de laatste
algemeene massa zou worden geboden, te minder daar
niemandzooveel men in de verte kon berekenen eene
hofstede noodig had. Niemand bood dus dan die het
meende; maar Brieskerk was opgewonden, en
als hij dat was kon hij Wel eens erg zijnen het
meten van de lengte van zijnen stok vergeteneer hij
sprong.
De notaris keek min of meer bedenkelijk en had aan
Brieskerk een paar malen iets in het oor gefluisterd
