VAN DEK GOES.
237
prachtig lijkgesteente voor de Ruiter op te rigten
gaf hem toch zijn gevoel deze woorden in
Maer hoe zal 't Yaderlant zyn dankbaerheit betoonen
Is 't in die lyktombe op te sieren tot zyn lof?
Hoe heerelyk men die voltrekke in konst en stof
Noch bouwen schooner graf in hun gedachtenissen
Die hem waardeeren eerst, nu zy zyn daden missen (10).
Maar het waren niet slechts de heldendaden door
zijne tijdgenooten bedrevenniet alleen de lauweren
door anderen met hunne geleerdheid verkregendie
zijn Hollandsch hart met poëtischen gloed vervulden,
Antonides gaf andere bewijzen dat hij waarlijk zijn
vaderland liefhad, en dat hij meer dan eer en roem
duurzaam welvarenop godsdienst en zedelijkheid ge
grond, voor hetzelve bedoelde. Treffend is het bewijs
dat hij daarvan geeftals hij in zijn gedicht aan
Joachim Oudaen de oorspronk van 'slants onge
vallen" beschrijft. Diep grieft het hem dat bij zoovelen
eene dwaze zucht tot navolging van Fransche zeden
zich openbaarde. In ruiling voor de herbergzaamheid,
die hier aan de vlugtende Protestanten was verleend,
hadden deze met hunne bastertspraek" vele dar
tele manieren" in zwang gebragt. Allengs nam de
lust toe om zich aan de vreemde heerschappij te on
derwerpen. Nu verheft de dichter zijne stem
Waekt op't ie tytwryf eerst' de dampen uit uwe oogen
En zoekt niet buiten u, met schandlijke achterdocht,
De bron der nederlaegwaertoe wy zyn gebrogt.
Wy zyn verraders van ons zeivenwy vergeten
Ons zelf, maer hebben 't liefst aen anderen verweten.
De Fransche weerbaen kraeide ons lang zyn wetten toe
