JAN FRANCKEN. 251
zich dan ook in gevaardoor ten gevalle zijns mees
ters allerhande middelen van gemeenschap hoe streng
ook verbodenuit te vinden. Lang geschiedde dit
met goed gevolg. Doch eindelijk werd het ontdekt.
Nu van alle tijdingen van buiten verstokenvielen
dagen en uren dubbel lang! Oldenbarneveld
sprak meestal over zijne ondergane verhooren en zijne
antwoordenen schreef die zelf op of dicteerde die
aan zijnen getrouwen deelgenootden eenigen aan
wien hij zijn meer en meer geschokt gemoed kon uit
storten. Eindelijk volgde op den 12 Mei 1619 de
treurige ontknoopingde aanzegging des doodste
ondergaan den volgenden morgenEn nu smeekt de
diep ter nedergeslagen dienaar, als eene gunst, om
zijnen heer tot het einde toe te mogen bijblijvenHet
wordt hem vergund. Zoo deelde hij nog in den laat-
sten nacht het zielelijden van den grijsaardaan
wien hij zoo innig verkleefd wasen die ook voor hem
gedurende negen maanden de eenige vriend en ver
trouweling was geweest. Wel mogt dan de grijsaard
in de laatste ure zijns levens aan zijn treurend gezin
dezen aandoenlijken brief schrijven
Seer lieve Huysvrouwe ende Kinderen het gaat
„met my ten evnde. Ik ben door Godes genade wel
gerustick hope dat gylieden van gelycken zult we-
„zen en alles met onderlinge liefdeeenigheyt en vrede
helpen overwinnen als ick op het alderhoogste voor
„mijn laetste bede zij biddende. Jan Francken heeft
my veel jaren wel en getrouwelyk gedientoock in dese
myne afflictiën ende sal ten eynde toe by my blyven. Hy
