DE CHIRURGIJN.
95
doorluchtig heerXan het zijnlaat de zeeuwsche wate
ren blijven tusschen u en tusschen uwen moordenaar.
Hoe is zijn naam
U dien te noemen verbiedt mij mijn geweten;
zelfs al wildet gij het mij gelasten, zou ik niet gehoor
zamen kunnen. Het is ook niet noodig. Bekend met
het gevaar dat u dreigt, kan het u niet moeijelijk zijn
dat te mijden; bovendien keer ik vanhier om den
booswicht in het oog te houdenenmogt het noodig
wezenuw leven te redden. Eerbiedig mijn stilzwijgen
en wees van mijne waakzaamheid verzekerd.
Ik eerbiedig uw geheim en, ofschoon ik te menig
maal in levensgevaar verkeerdedan dat ik zou vreezen,
zoo neem ik toch uw aanbod aan, verlaat mij daarop
volkomen en geef u de verzekeringdat de hertog van
Alva zal weten erkentelijk te zijn aan den redder zijns
levenszelfs ten koste van hetgeen hem dierbaar is,
Lambrechtsz hield woord; geene enkele beweging
vanMorini, op den dag der huldiging, ontging hem.
Onophoudelijk was hij in zijne nabijheid, en niet alleen
gelukte het hem om op deze wijze als het ware de
hand te verlammen, die gereed was den dolk te grij
pen, maar tevens benam hij aldus aan den schuldige
de gelegenheid, om met dezen of genen bediende op
het stadhuis bij het feestmaal de toediening van het
vergif te beramen. Niemand dan ook was blijder dan
hij, toen de hertog in het vaartuig klom, dat hem
naar Bergen terug zou voeren. Toen was zijn hart
zoo geheel van vreugde doordrongenomdat hij een'
mensclx gered haddat hij den spijt niet opmerkte
