■HHHI
BSfiïïfiuSuö Piï
238
TWEE ZEEUWEN IN ORANJE.
de la Pise naar het kasteel, doch Croeser wil
niets hooren en schreeuwt, als het kind om de
volle maan, die in den emmer met water scheen,
dat hij zijn lieutenant wil terug hebbenn'estoit ce"
zegt hij, „que j'aye pitié de ce pauvre vieillard, je
„vous fairoy sauter les murailles du chasteau;" zij
vinden het raadzamer het kasteel ten spoedigste langs
den gewonen weg te verlaten en komen nog even
verslagen onverrigter zake bij Yosbergen terug.
Intusschen verkeereu de burgers in doodelijken
angst; er zijn er, die meenendat het eerste kanon
schot reeds over de stad heeft gerold, dat het onwel
kome schroot reeds aan hunne vensters heeft geklopt.
Sommigen maken zich gereed nog dienzelfden nacht
uit de stad te vlugten en een der deftigste raads-
heeren, Joseph Suarès, tracht Vosbergen over
te halen, met hem de wijk te nemen naar Avignon,
zeggende en se gratant la teste en véritémon
seigneur seroit bonque nous fussions hors d'icy 37)
De moedig-sten komen met andere plannen bij hem en
willen den slotvoogd in zijn kasteel doodhongeren
of vóór het zoo ver komen mogtdoor naauwe in
sluiting tot overgave op genade of ongenade dwingen.
Doch Vosbergen lachtte met Croesers magte-
looze woede en ging niet henen met den raadsheer,
noeh belaagde den tijger in zijn holhij gebruikte de
onschuldigste wapenen. Overtuigd van den grooten in
vloed, dien de geestelijken op een gemoed als dat van
den roomschen slotvoogd konden uitoefenenzond
hij eenige Capucijner monniken naar hem toedie ein-
