VOORBERIGT. YII
onthouden. Zoodat ik maar zeggen wildat het komen
met de naschepen toch ook in zekere gevallen iets voor zich
kan hebben.
Wat zal mij verontschuldiging baten? Of eigenlijk den
Uitgeverdie door allerlei kleine en groote belemmeringen
op "t laatst geen keuze haddan of een jaar met Zeeland"'
over te sl'aan, of nu nog te komen. Tot het eerste kon
ik niet besluiten. Van 7 zure ware mijgewoon om jaarlijks
met zulk een boekske in de bij mij nog altijd geliefde
provincie mijner vroegere inwoning op te tredendat wel
het zuurste. In vredes naam danzuchtte ik en voedde
de hoopdat mijne Zeeuwsche vrienden wel zouden willen
zeggen: beter laat dan nooit Iladde de harde winter
geen spaak in 7 wiel gestokendan zou ook nu geen plaatje
hebben ontbroken. Kort en goed: hartelijk wensch ik,
ook om des Uitgevers willen die 't waarlijk even weinig
helpen kan als ik, dat onze goede Zeeuwen regt doen aan
onzen wensch om de rij onzer Jaarboekjes niet af te breken.
En als nu later mag blijkendal het ons ernst is met
ons: 7 zal niet weer gebeuren dan hopen we dat
de ontevredenheid over ons verwijl wel langzamerhand
zal slijten en men na eenigen tijd dit Voorberigt wel
uit onzen Vierden Jaargang zal icillen scheuren, ten