OP ZANDENBURG.
81
van licht door de opening vaneene niet geheel ge
sloten deur naar buiten dringen. Hij naderde met
zachte schreden en luisterde.
Op eerbiedigen toon hoorde hij de stem van mik-
kelsen deze woorden van den ziener des Ouden
Verbonds lezen:
De goddeloozen zijn als eene voortgedreven
zee, want die kan niet rusten en hare wateren wer
pen slijk en modder op
De goddelooze, zegt mijn God, hebben geenen
vrede" 20).
Een oogenblik van aarzeling, en met wilden blik
trad christiaan het vertrek binnen onder den uit
roep
Neen, geen vrede voor den goddelooze!
geen vrede!
En als een wanhopige viel hij op eenen stoel
neder
Mikkelsen had reeds te dikwijls zijnen koning
in zulke oogenblikken van vertwijfeling gezien, dan
dat het onverwachte van zijne verschijning en het
akelige van zijnen toestand zijne tegenwoordigheid
6
