HET HEIMELIJK SCHOOLVEKZÜIM. 121
school doorbrengen, die uren, die hij voor zijn ver
maak bestemd heeft. Zijn vermaak Is dat dan nu
het vermaak, dat hij zich weken lang heeft voorge
spiegeld? Zijn dat de geneugten, waarvan hij zóó
vaak en zóó schoon gedroomd heeft Ach neen, de
arme zondaar heeft zich bedrogenDaar zit hij neder,
moê gedwaald, verscholen in het struikgewas, ge
doken in het hart der bosschen, waarin hij heeft
rondgezworven. Hij heeft gedacht aan 't geduchte
onderzoek naar zijne afwezigheid, dat ten aanhooren
zijner schoolgenooten gehouden werd, en al zijn'
vreugde werd vergald. Hij denkt aan de ijzeren wet
der noodzakelijkheid, die hem morgen of heden nog
brengen zal onder 't oog zijns meesters, en beving
grijpt hem aan. Hij stelt zich voor, hoe hij staan zal
voor het oog zijner makkers, gestraft, geschandvlekt,
en zijn bruisend bloed stuwt het rood der schaamte
naar zijn gloeijend aangezigt. En zijn hart smelt in
't binnenste zijns ingewands, als hij zich voor den
geest brengt het ontzettend oogenblik, waarop hij
ontmaskerd, schuldig, vernederd voor de ouderlijke
regtbank verschijnen zal! 't Is de verbijstering der