vooral door die BTW zo slecht hebben.
Maar als je dan met een exploitant hebt
gesproken die met Pinksteren een volkomen
nieuw restaurant heeft geopend en die een
seizoen heeft gemaakt, dat zijn stoutste ver
wachtingen heeft overtroffen en je ziet dat
meerderen de weg naar een goede exploi
tatie weten te vinden, kom je toch wel tot
de conclusie, dat het niet alleen de BTW
en een algehele prijsstijging zijn die de strop
voor deze ondernemers aanhalen.
In Misset's Horeca van 26 september l.l.
werd ons artikel ..Paniek" uit het laatste
nummer van de Veerse Meer Gids in zijn
geheel overgenomen en van het volgende on
derschrift voorzien: We kunnen helaas al
leen maar het spreekwoord indachtig zijn:
..Het is een vriend, die mij mijn feilen
toont."
Het is inderdaad juist, dat wij ons positief
willen opstellen met betrekking tot onze
mening over de Horeca-sektor en in dit
licht moeten onze kritische opmerkingen dan
ook gelezen worden.
Het is weer al een tijd geleden, dat men
met de slogan: „Uit goed voor U". trachtte
een omzetvergroting te verkrijgen. Het heeft
ons consumenten niet zo veel gezegd, even
min als het ons aansprak, dat je een ca
deaubon voor een etentje kon geven.
We waren er wat kopschuw van en we
schrokken nog meer. toen de BTW plus een
voor ons niet duidelijke prijsverhoging, ons
natje en droogje buiten de deur wel heel
erg duur deed lijken.
Dat deze dure indruk gemaakt werd om
dat veel zaken voorheen hun prijzen niet
inclusief vermeldden en nu wel en dat boven
dien ook over het bedieningsgeld die BTW
moest worden bijgerekend, wisten wij con
sumenten niet.
We hebben er al eerder op gezinspeeld,
dat we de indruk hebben, dat in deze zoge
naamde hoogconjuctuur door de ondernemer
gedacht werd dat dit schepje er op nog wel
door die consument gedragen kon worden,
daarbij zich niet realiserend, dat dit wel
eens de druppel kon zijn die de emmer
deed overlopen.
Maar waren wij consumenten er dan de
oorzaak van of moesten wij er de dupe van
worden dat vele horeca-exploitanten niet de
vinger op de pols van hun bedrijf en van de
samenleving hielden en vaak op een wel
heel erg behoudende wijze bleven exploi
teren?
Ziet men die evolutie dan niet in onze
samenleving? Onze eet- en drinkgewoonte
zijn niet meer dezelfde als die van vijfen
twintig jaar geleden.
Het was toch al wel enige tijd bekend,
dat. al neemt de welvaart toe. dit zeker
nog niet wil zeggen, dat de Horeca-onder-
nemer dit aan zijn omzet zal zien. Het zo
merhuis, de caravan en de boot vragen hun
deel van die stijging.
In het bedrijfsleven van deze dag zal de
opvoering van de productiviteit een van de
belangrijkste middelen moeten zijn om winst
te maken. Moeten wij consumenten u ver
tellen, dat de keuken duur is en dat een
groot deel van die onkosten op die keuken
drukt? Met een brutowinst van 60% voor
die keuken en 75% voor de dranken ge
beurt het zeer snel dat het evenwicht
verstoord wordt. Eén van de voornaamste
oorzaken hiervan is het gebrek aan produk-
tiviteit.
Uw chef, meneer de exploitant moet u
een zeer behoorlijk salaris betalen en dat
is maar goed ook. want een arbeider is zijn
loon waard.
Op de middag en tegen de avond wordt
er in de keuken heel wat werk verzet.
Maar de rest van de tijd? Kunt u in die lege
uren uw produktiviteit niet opvoeren? De
loonkosten zijn maar gestegen. Bent u in
staat geweest daar een omzetstijging te
genover te stellen?
Wij consumenten hopen dat het nog even
18
duurt voor we hier het Amerikaans restau
rant-type krijgen waar de service ontbreekt
en het voedsel slecht is. Maar dat restau
rant-type waar alles wit gedekt is en waar
je uit ervaring weet, dat je er eerst een
poosje rustig moet gaan zitten, nee dat
hoeft voor ons nou ook weer niet. We kun
nen hoe langer hoe meer en kennelijk met
ons velen, die zaken waarderen waar de
ondernemer met zijn kok een goede com
municatie heeft, die resulteert in een leuke
verscheidenheid aan wat goedkopere scho
tels.
Het mag plate-service zijn op een goede
en vlugge manier gebracht. Dan behoeven
we niet te denken aan een toeristisch menu
met een uniforme prijs van 7.50. We
kennen al heel wat zaken in ons goede
land waar efficiency bedreven wordt en
waar de produktiviteit wordt opgevoerd met
als resultaat een aantal goede, billijke scho
tels waarop een groter aantal gasten binnen
komt.
Er komt een steeds groter gedeelte van
het publiek, dat geen tijd heeft om die
uitgebreide spijskaart te bestuderen en ook
niet bereid is de som van de keuze daar
uit te betalen.
Maar naar wij bemerkt hebben worden er
ook maar al te vaak bedrijfspsygologische
fouten gemaakt, door exploitanten die tot
die gerenommeerde restaurants behoren en
een klantenkring van „goed gesitueerden"
hebben. In de mening verkerend dat een
kapitaalkrachtige klant altijd wel bereid
zal zijn een stevige prijs te betalen voor
zijn voedsel, zijn de prijzen van deze wat
meer exclusieve zaken vaak onevenredig
sterk gestegen.
En wat ziet men nu; een verschuiving ten
gunste van de meest efficiënte ondernemer
die dit ook uitdrukt in zijn spijskaart.
Ook voor de ondernemer in de horeca-
sektor zijn er conclusies te trekken uit de
evolutie die er aan de gang is en uit de
veranderingen van het gedragspatroon van
de mens.
Jaren geleden was staal en glas nog „in"
Nu gaat alles weer de romantische kant uit.
Moeten we nu niet eens gaan denken aan
de problemen die er gaan komen als we
plannen realiseren willen zoals b.v. het
bouwen van hotels in de toeristische sektor
zoals aan het Veerse meer? Als men stelt,
dat vandaag voor een hotelbed minimaal
40.000.geïnvesteerd moet worden met
als gegeven ons Nederlandse klimaat en
een personeelsprobleem dat steeds groter
wordt, zal men begrijpen dat er andere we
gen bewandeld moeten worden dan de tra
ditionele van gisteren.
Waar halen we straks dit personeel
vandaan? We hebben er al een voorbeeld
van in Zwitserland waar alleen de staffunc
ties door Zwitsers worden bezet. De rest is
buitenlander.
Het is echt een teken van welstand dat
de Hollandse jongen straks niet meer een
baan zoekt bij het horecabedrijf waar hij
tip en avondwerk krijgt.
De directeur van het Rijnhotel in Rotter
dam. de in horecakringen bekende heer
Planten werkt in zijn bedrijven al lange tijd
tot zijn grote tevredenheid met Engelsen,
Italianen. Australiërs. Marokanen en Oos
tenrijkers. Als ongeschoolden zijn er Span
jaarden en Portugezen in dienst. De heer
Planten heeft contact met een hotelschool
in Casa Blanca. Een deel van de leerlingen
van die school loopt stage in het Rijnhotel.
Het gaat prima.
Wordt dit steeds dichterbij komende pro
bleem van het personeel nu al georgani
seerd doordacht, opdat wij morgen weer niet
achter de feiten moeten aanhollen?
En wat de hotel-restaurants in de toe
ristische sektor betreft: streef toch ook
meer naar verhoging van die productiviteit.
Verlenging van het seizoen is mogelijk door
aantrekkelijke arrangementen te bieden.
Het Rijnhotel in Rotterdam nemen we
nog eens als voorbeeld. Hier wordt u voor
een aantrekkelijke prijs een nog aantrekke
lijker week-end geboden. Het „Regenboog
pakket" krijgt hoe langer hoe meer be
kendheid „Maar", zoals de heer Planten
zegt „er moet iets voor gedaan worden. Niet
alleen bieden wij iets goeds, maar de pu
bliciteit die hieraan moet worden gegeven
is minstens even belangrijk."
Wat Zeeland betreft, zijn er in Viissingen
drie bekende hotel-restaurants die een ar
rangementen-pakket brengen. Jammer dat
hierbij nog op het gok-instinct van de mens
moet worden gespeculeerd.
Ook zonder een bezoek aan een casino
in België moet het mogelijk zijn iets aan
trekkelijks te maken van een dergelijk ar
rangement.
En hoe of u het nu zult moeten gaan doen
vindt u niet in het boekje. Credietwaardig-
heid en moraliteit zijn o.a. eisen voor ves
tigingsmogelijkheid. maar meer nog zal het
vakmanschap en zakelijk inzicht bepalend
zijn voor het slagen in een horeca-bedrijf.
De eisen van het publiek zijn minder ge
worden. Hoe u het ook doet, placemats of
wit gedekt, belangrijk zijn: de sfeer, de
prijs, de vlotte bediening en een appetijte
lijke opmaak van de schotel.
Dat hoe langer hoe meer horeca-exploi
tanten dit weten te brengen hopen wij.
In het clubblad van „De Arne" lazen we de volgende advertentie:
„De havenmeester zoekt een grasmachine om het gras in de haven te maaien."
