werd steeds minder hout aan de waterke ringen verwerkt en na het op grote schaal toepassen van tropisch hardhout meende men, aan het dier zijn voedingsbodem te hebben ontnomen. In 1931 bleek echter dat het beest nog lang niet verslagen was. Bij de afsluiting van de Zuiderzee gebruikte men veel rijshout. Rijshout is kennelijk een uitstekende voe dingsbodem. Want anderhalf jaar nadat er rijshout was gebruikt bij de beteugelingsdam in de middelgronden, bleek dit zo sterk aan getast te zijn, dat men dit sluitgat een jaar voor de vastgestelde tijd moest dichten. Max Dendermonde en ir. Dibbits schreven in hun boek ,,De dijken": Bij de uitvoering van het deltaplan en bij het dichten van de zeegaten zal men opnieuw rekening moeten houden met de geduchte vijand, de paal worm. NIET VERSLAGEN. Hoe waar blijkt deze voorspelling te zijn geweest. Hij is er weer. Als aanvalsterrein heeft hij nu het Veerse meer gekozen. Hoewel de geweldige Veerse Gatdam geen houten verdedigingspalenrij meer nodig heeft en evenmin de Zandkreekdam nog voer voor wormen biedt, is er kennelijk in het Veerse meer nog zo veel smakelijk hout, dat het beest zich in snel tempo kon ver menigvuldigen. WAT ZEGGEN DE BIOLOGEN ER VAN? In Yerseke is gevestigd het Delta-Instituut voor hydro-biologisch onderzoek. Onder lei ding van de directeur, de heer Vaas, werken hier 8 biologen en een chemicus aan een interessant project. De taak van het instituut n.l. is een ana lyse te geven over de veranderingen die er na de afsluiting in de flora en fauna in de delta plaats vinden. Het Veerse meer is hierbij pioniergebied, omdat het de eerste fase is in de reeks van afsluitingen. „Voor de Tweede Wereldoorlog werd er in het algemeen in biologische krin gen te weinig aandacht aan het buitenwerk besteed", zegt de heer Vaas. Het veldonderzoek geschiedt nu op grote schaal. Het hydro-biologisch onderzoek is nu meer gecoördineerd. De resultaten er van zijn van belang voor de gehele delta. Het bestuderen van de veranderingen die zich voltrekken kost veel tijd en geduld. Omdat de milieu-omstandigheden na de af sluiting een reeks van jaren aan veranderin gen onderhevig zijn, is het nodig, om een goed inzicht te krijgen, een reeks van jaren die ontwikkeling te bestuderen. Met het bestuderen van een jaarcyclus is men er niet. Het zoutgehalte van het water van het Veerse meer loopt steeds terug, maar wordt door de jaarlijkse insecten met Oosterschel- dewater ten behoeve van de peilregeling, telkens weer verhoogd. Op het ogenblik is het zoutgehalte nog maar een derde van dat van zeewater. De biologe mevrouw Borghouts en haar assistent de heer Bogaards, die ook veld onderzoek verrichten en vaak rond en op het Veerse meer te vinden zijn, kunnen over deze zich voltrekkende milieuverande ringen veel interessants vertellen. Wij kwamen echter voor de paalworm. In een volgend nummer van dit tijdschrift hopen wij nog eens terug te komen op de verschillende onderzoekingen welke hier ten behoeve van de delta-ontwikkeling worden verricht. Toen er enige tijd geleden enkele stukken hout bij mevrouw Borghouts werden ge bracht, kon deze direct al bevestigen dat het hier de bij waterstaatkundigen gevrees de paalworm betrof. Deze ontdekking was voor de biologe aanleiding om een diepgaand onderzoek in te stellen in het gehele Veerse meer-gebied. De resultaten van dit onderzoek waren verre van opwekkend. Over het gehele Veerse meer, van Veerse Gatdam tot Zandkreekdam werd de paalworm aangetroffen. Hij werd gevonden in rijshout bij Vrouwen polder, in palen bij de Goudplaat, maar ook in de bleezen van de bebakening en in de staken van de fuikenvissers. Mevrouw Borghouts vertelde dat aan de Noordzeekust de paalworm nog wel voor komt en dat men er daar nog steeds op verdacht is. In afgesloten water had men hem echter tot nu toe niet aangetroffen. De toepassing van zachthout soorten in het Veerse meer en de warme zomer hebben kennelijk bijgedragen tot deze paalworm explosie. De paalworm is een organisme dat veel fluctuaties in temperatuur en zoutgehalte kan verdragen. De paalworm komt niet in Door paalworm aangetast hout. 02/Vöfa 9

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland Magazine / Veerse Meer Gids | 1970 | | pagina 11