VEERE
Trouwen in Veere: een romance
Tot vóór 1969 kon men alleen trouwen in
de gemeente waar men gevestigd was. Bij
de wijziging van het eerste boek van het
Burgerlijk Wetboek bleef deze eis niet ge
handhaafd. Men kan nu trouwen in de ge
meente die men verkiest. Nog doet men
ondertrouw in de gemeente waar hij of zij
woont, maar voor het door de ambtenaar
van de burgerlijke stand gesloten huwelijk
kan men kiezen uit één van de vele Neder
landse steden of dorpen.
Voorheen werden de bepalingen nog al
eens ontdoken ais men in de echt verbonden
wilde worden in een gemeente waar men
geen domicilie had. Men deed dan aangifte
van verhuizing naar die gemeente en gaf
het adres van een vriend of van familie op.
Na het huwelijk liet men zich dan weer
overschrijven.
Nu behoeft men bij zijn ondertrouw alleen
mede te delen waar men wil trouwen.
En door het vrijlaten in het kiezen van
de trouw-gemeente, heeft zich nu in enkele
gemeenten een hausse aan huwelijkssluitin
gen voorgedaan.
Het stadje Veere is er daar één van.
Voorheen werden er per jaar zo tussen de
35 en 40 huwelijken gesloten. De Veerse
meisjes toch vormen slechts een klein
groepje van de sterk vergrijzende bevolking
van Veere. Daar is nu, na de verruiming
van de trouwplaatsmogelijkheid, verandering
in gekomen. Eerst in de loop van 1970 bleek
in Veere, dat in Nederland zo hier en daar
bekend was geworden wat er mogelijk was.
Na enkele publicaties, o.a. in een dames
tijdschrift, steeg het aantal trouwlustigen
sterk. In laatstgenoemd jaar werden er 41
trouwlustige Veerse meisjes in de echt ver
bonden, terwijl er bovendien 41 bruidsparen
uit ,,de rest van Nederland" de treden van
het statige stadhuis van Veere bestegen.
Waarom?
Wat is nu de reden dat een steeds groter
aantal Nederlanders het verbond van hun
leven wil sluiten in de stad Veere? Vele
redenen daarvoor zijn er op te sommen.
We zijn hoe langer hoe meer een nummer
geworden in de administratie van vadertje
staat. We voelen ons hoe langer hoe meer
een deel worden van de massa, waarin we
als individu ten onder gaan. En zelfs op
hoogtijdagen wordt het hoe langer hoe
moeilijker het individu uit deze massa tij
delijk los te weken.
De huwelijksvoltrekkingen in de grote ste
den zijn er voorbeelden van hoe vele bruids
paren tegelijk door de huwelijksmolen wor
den gedraaid, begeleid door een standaard-
speech van de ambtenaar van de burgerlijke
stand, die zijn cliché-toespraak opzeggend,
rondkijkt naar de gemeentebode en hem
met de ogen wenkend vraagt of de volgende
groep al is aangekomen. Wij allen worstelen
met het probleem om niet onder te gaan
in die massa en de meesten van ons zullen
dan ook proberen, zeker op hun huwelijks
dag, zich uit die massa los te maken. Dat
kan nu gelukkig tegenwoordig. Het stadje
Veere kan alles inbrengen wat voor de om
lijsting van een huwelijksdag nodig is
Het historische stadje aan het Veerse
meer heeft een stadhuis dat in het jaar 1477
werd voltooid. Hier werd op 2 juli 1608
het huwelijk voltrokken tussen Hugo de
Groot en Maria van Reigersberg, een doch
ter van de toenmalige burgemeester van
Veere.
Niet alleen het stadhuis; ook de gehele
sfeer van het stadje, waar men als het ware
nog de dochteren van de rijke wolhandelaren
de treden van het stadhuis ziet bestijgen,
zijn het decor van het grote evenement dat
een huwelijksvoltrekking is. Het gemeente
bestuur van Veere is zich deze voornaam
heid wel bewust. Op deze hoogtijdag in
iemands leven neemt men er de tijd voor.
Al is net dan druk, men houdt afstand in
Veere. Voor een huwelijk wordt drie kwartier
uitgetrokken en de verschillende bruidsparen
zien elkaar niet.
Rust, de romantische sfeer en het decor
van de zéér oude koopmansstad zijn het visi
tekaartje van Veere. In de Schepenen trouw
boeken zijn vele voorname huwelijken op
getekend. Napoleon voerde de Code Civil
in en na die tijd worden de huwelijken in
geschreven in de registers van de burgerlijke
stand.
De huidige ambtenaar sluit het huwelijk
In toga of jaquet, schrijft met sierlijke
letters de tekst van de akte in de registers
en overhandigt u een oorkonde, die geheel
in de stiji van Veere, een juweeltje van
caligrafie is.
In de toespraak van de ambtenaar, ge
houden in de sfeervolle raadzaal waar bran
dende kaarsen op de kolossale kroon de
feestelijke sfeer accentueren, heeft de amb
tenaar als het ware de symboliek bij deze
gebeurtenis voor het oprapen. Veere als
van ouds het veer naar de overzij, waar
men zich inscheepte en waar men kon er
varen dat niet altijd een overtocht zonder
stormen verliep.
Als men dan in deze raadzaal waar de
wanden zijn behangen met kostbare gobe
lins en schilderijen met betrekking tot het
Oranjehuis, zijn handtekening heeft geplaatst
onder het verbond voor het leven, staat
daar bij het naar buiten treden de fotograaf
die met een achtergrond van gothiek, roman
tiek en sfeer het plaatje van zijn en hun
leven schiet.
Verschillende watersporthuwelijken werden
6^9
19
të in Ijet Ürtabïmté te^eere,
bet üutoeltjk boltrokken
tuóöen
(geboren:
<vOWGV en
(geboren;
18
