VEERSE MEER GIDS
Een nieuw horecabedrijf
„DE ARNE"
haven de robuuste schuit met achter zich
enkele vletten als een eend met haar jongen
te wachten. Ze kwamen om te controleren
wat er waar was van de vele visverhalen
over dit water. Ze kwamen ook om te re
laxen, en beter dan wie ook, wisten ze
dat er geen beter middel tegen spanningen,
manager-kwaaltjes en opgehoopte ergernis
sen bestaat dan sportvissen. Niet alleen
is het de ontspanning door de spanning
bij het vissen, maar ook het telkens weer
opnieuw uitproberen van vele mogelijkheden.
En niet het minst belangrijke is om zomaar
als een groepje sportbroeders samen te zijn,
waarbij de goedmoedige spot en het rake
antwoord vele malen stof tot grote vrolijk
heid geeft.
Het begon niet zo erg best. Vanaf de hoge
kade kon men langs een steil trapje op de
platbodem komen. Henk, in het dagelijks
leven zijn brood verdienend met het als
architect ontwerpen van alleszins geslaagde
bouwwerken, zou zich eens uitsloven, pakte
een doos met sandwiches en wilde hiermede
het trapje afdalen. Een voet gleed uit; met
slechts één hand voor zichzelf verloor hij
zijn houvast en viel tussen wal en schip.
Gelukkig schoot een van zijn benen in een
tussen schip en kade hangende autoband,
waarna hij hierin achter zijn knieholte bleef
hangen, gedeeltelijk boven, gedeeltelijk on
der water. Na de eerste schrik over een
mogelijk gebroken bot zag de cineast van
de ploeg het plaatje van het jaar voor zich.
Als de weerlicht zijn camera gereed hou
dend, schreeuwde hij; „Henk, hou je kop
even boven water, anders hebben we er
niks aan."
Toen hij aan het dek gehesen was en
spoedig bleek dat alleen de schrik hem
wat witjes maakte, bleef alleen het pro
bleem van droge kleding over. In mei ver
toef je niet ongestraft een gehele dag op
het water in een nat pak.
Omdat het postuur van de gemeente
secretaris ongeveer gelijk was met dat van
Henk en de welwillendheid van deze belang
rijke stadsschrijver kennende, besloot de
gastheer hier een kostuum te lenen. Diens
echtgenote, het probleem aanhorende, vond
het kennelijk een wat vreemde zaak om zo
des morgens om 10 uur al tussen wal en
schip te vallen. Ze was echter te veel dame
om haar wantrouwen te laten blijken en
kwam snel aandragen met een volledige
mannenuitrusting.
Terwijl de dieselmotor van de platbodem
hen tjoekend buiten de haven bracht, ging
de natte kleding van Henk de mast in.
Er werd koers gezet naar een stekkie,
waarvan de gastheer wist dat er al heel
wat joekels waren uitgesleurd. Tijdens de
vaart daarheen werd koffie gedronken aan
dek. Op de koekoek van het vooronder zit
tend, zich schurkend van genot, zei Henk:
„Wat een land, wat een land."
Op het eerste stek wilde het niet lukken.
Men probeerde het met de spinner, de lepel
en de vlieg, maar geen stoot. Snel werd
koers gezet naar een ander plekje. Hier
ging het wat beter. Na korte tijd had
William een tweeponder aan de haak. Kort
daarop nog één die drie pond woog. Toen
men zag dat de „Mepps 2" van William zo
goed werkte, stapten ook de anderen hierop
over. Alleen Dorus bleef het met zijn mest-
piertjes proberen. Na een tijdje werd het
stiller met de vangst.
Met een zevental forellen in het leefnet
zou men koers zetten naar de laatste plek.
Dorus, die vanuit een van de vletten viste,
zou aan boord komen. Hij roeide langs het
achterschip van de boot, waarvan de motor
juist gestart werd. De door het water sle
pende lijn van zijn vlet sloeg om de schroef
van het schip en de dieselmotor liet het
met een zucht afweten. Dorus legde zijn
werphengel op de rand van de vlet en slaag
de er na veel ge-emmer in de tros uit de
schroef te halen.
Hij nam zijn hengel weer op en draaide
enkele slagen in. Een geweldige ruk trok
hem bijna de hengel uit handen. De op de
slip staande molen ging als een op hol
geslagen motortje tekeer. Allen hingen over
de reling, kijkend hoe beneden hen in de
vlet Dorus krampachtige pogingen deed
de run van de vis te verlangzamen. Het
gevecht duurde ruim een half uur waarbij
de aanwijzingen van „hogerop" niet van de
lucht waren.
De ploeg aan boord zag dan ook, beter
dan de zwoegende en al gauw zwetende
Dorus, wat deze aangeslagen had. Het moest
wel een zeezalm zijn, dacht men eerst,
maar toen hij geschept was bleek het wel
degelijk een regenboogforel te zijn met een
gewicht van 10 pond en drie ons. Dorus
houdt het sedert dien toch maar het liefst
op wurreme.
Die avond aten ze in de ouwe herberg
van het stadje gerookte forel met mieriks
wortelsaus. Het einde. En ze werden het
er over eens, dat ze in het Veerse meer
een viswater hadden gevonden dat zijns
gelijke in geheel Europa niet heeft.
We hebben er in het Veerse meergebied
een nieuw horecabedrijf bij. Gelukkig! Dat
zeggen we omdat de grote verscheidenheid
aan eetgelegenheden in een streek mede de
aantrekkelijkheid daarvan verhoogt. Aan de
Katseveerweg 2, bij de oude veersteiger
van Kats, 'is door het echtpaar Cora en
Nico van der Wolf de „Bistro Katse Veer"
geopend.
In het slot Ostende te Goes hebben zij
zich in enkele jaren door hun vakmanschap
een goede klantenkring kunnen opbouwen.
Nu brengen ze iets nieuws in Zeeland:
de Bistro. Het eethuisje met de Franse
inslag. Vanuit het informeel ingerichte res
taurant met de open keuken kunt u zien
hoe het door u bestelde wordt klaarge
maakt. Het was op woensdag 26 mei een
gezellige drukte bij de opening. Vele vrien
den en relaties kwamen het sympathieke
echtpaar gelukwensen.
Reeds bij het binnenkomen ontdekt u die
typisch Franse inslag. Bij de 'ingang hangt
het leitje waarop Ie Patron het aanbevolen
menu van de dag geschreven heeft. Wan
neer men even tijd heeft is het gezellig
toeven aan het „barretje" achterin.
„De Kaart" toont een ruim voldoende
'hoeveelheid aan goede schotels. Een Paté
Katse Veer (zelfgemaakt) met een karafje
wijn lis één van de aantrekkelijke menu's.
Een T-bone steak is een stuk rund van
jewelste. Neem er eens bij Ie vin du patron
(een halve liter kost u slechts 4.75).
De fles Cuvée de la louve, reservé et
importé par Nico van der Wolf 'is de moeite
van het proberen waard (Per fles f 9.75).
Neem aan het eind eens Franse kaas.
Het feestelijke assortiment op het kaas
plateau maakt door zijn uitgebreidheid het
kiezen moeilijk. Als wij u verklappen dat
een prachtige goudbruine Sole meunière u
slechts 10.kost, geven we hiermede
een indicatie van de zéér betaalbare prijzen.
De heer Van der Wolf deelde ons mede,
dat hij nog een lunchkaart gaat voeren
waarop schotels van 5.a 6.komen.
Ga er eens heen. We bevelen de Bistro
van harte bij u aan. U komt er zeker terug.
En denk er om vanaf Goes of Kortgene de
secundaire weg volgen!
WATERSPORTBEDRIJF
Jachthaven Oranjepfaat
Arnemuiden, Tel. 01182 - 14 19
Verhuur 16m2 zeiljachten
Verhuur kajuitjachten
Privé zeiiles
Nieuwbouw en reparatie
zowel hout als polyester
Verkoop watersportartikelen
Verhuur zeilkleding en zwemvesten
Redactie en administratie:
Kade 57, Veere, telefoon (01181) 4 38
Advertentie-administratie:
Drukkerij Markusse, Wissenkerke
Postbus 1. Telefoon (01107) 3 08
Oplaag 10.000 exemplaren
welke gericht worden verspreid.
Hoofdredacteur:
H. P. Huijsman.
directeur van de
Recreatiegemeenschap „Het Veerse Meer"
Abonnementen zijn verkrijgbaar
a f 6,per jaar.
Giro 206882
t.n.v. Drukkerij Markusse Wissenkerke.
Advertentieprijs kleine advertenties
1,— per mm
Contractprijzen op aanvraag
Verschijnt:
medio januari, maart, mei, juli, september
en november
Gehele of gedeeltelijke overname is toe
gestaan, mits volledige bronvermelding en
toezending bewijsnummer.
Medewerkers:
C. van Heugten, Hoofdredacteur van „De
Sportvisser".
J. v. d. Broecke, Middelburg.
J. G. Sennef, bioloog.
J. C. Wedts de Swart.
C. de Vos.
Tekeningen: Jo Jobse, Middelburg.
Foto voor- en binnen pagina's:
C. de Buck, Veere.
20
