t
De beiaard van Veere
is gerestaureerd
maar nog in datzelfde jaar schijnt op
nieuw een dijkdoorbraak met overstro
ming te hebben plaatsgevonden.
Omstreeks het jaar 1300 lag ten zui
den van het tegenwoordige Stellendam
in de Sonnemere nog een eiland, het
Sonnemarelant of Somerlant. In de 13e
eeuw behoorde het nog tot Zeeland, maar
Het allerslankste raadhuistorentje in
Nederland dat van Veere werd
tussen 1591 en 1595 gebouwd door
Adriaen de Muer uit Brugge. Het is
een meesterlijke combinatie van gothiek
en vroege renaissance, en iedereen die
het stadje en omgeving bezoekt is ge
charmeerd van die „sierlyke Tooren,
naar de grootte van 't Gebouw zeer wel
gepast, en voorzien van een konstig
Klokkenspel, 't welk in den jare 1736 ge
heel is verbeterd en vergroot, en waarop
tweemaal 's weeks, van twaalf tot één
Uur wordt gespeeld", aldus Tirion, in
1753.
Was dat maar waar! zegt menigeen,
het verdronk reeds in diezelfde eeuw.
Overflakkee bestond in de 14de eeuw
nog slechts uit slikken, zandplaten, schor
ren en kreken.
(Wordt vervolgd).
J. van den Broecke.
want het carillon zwijgt al anderhalf
jaar: het bespelen ervan was niet meer
verantwoord. Al enige tijd hebben de
klokken van Veere werkloos gehangen,
half binnen, half buiten de „lantaarn",
daar boven die gedurfd-ver over-
kragende balustrade die gedragen wordt
door buikige caryatiden. De uurslag-
klok van Peter van den Gheyn, even
oud als de toren zelf en met als
randschrift „Vere Fidelis Campt om een
goet Veer" is al heel bijzonder, wegens
de platte, belvormige gedaante en de zo
aparte diepe toon (e). Deze klok heeft
lang in de tuin achter het museum „De
Schotse Huizen" gestaan.
Reeds in 1968 had het gemeentebestuur
een begin gemaakt met het voorberei
den van de restauratie. De „Stichting
Veere" (ondertitel „tot herstel en ver
hoging van haar zeer eigen stadsschoon")
heeft in 1971 het gemeentebestuur
bij zijn pogingen om de restauratie te
verwezenlijken de helpende hand ge
boden en een geslaagde actie gevoerd
ten behoeve van het herstel van deze
beiaard, waarvan de kosten werden ge
raamd op plm. 120.000,Toen de ge
noemde Stichting het college van b. en
w. van Veere berichtte dat 40.000,
beschikbaar kon worden gesteld, werd
een raadsbesluit voorbereid en aange
nomen op 13-10-1971; kort daarop
werd dit door Gedeputeerde Staten goed
gekeurd en kon opdracht tot restauratie
worden gegeven. Ongeveer 1/3 wordt dus
bijgedragen door de Stichting Veere, ter
wijl aan subsidie van het Ministerie van
Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk
Werk plm. 28.000,mag worden ver
wacht en van de Provincie Zeeland
7.000,Een bedrag van plm. 45.000,
blijft ten laste van de gemeente Veere.
Door onvoorziene moeilijkheden bij de
materiaallevering is het gereedkomen
van het werk iets „uitgelopen". Daar
door konden de diverse evenementen die
Veere hield ter herdenking van het feit
dat vierhonderd jaar geleden ook daar
het Spaanse juk werd afgeworpen (5 en
6 mei) nog niet worden opgeluisterd met
vrolijke carillonklanken. De verwachting
is echter dat begin juni a.s. de heer P.
Broerse, stadsbeiaardier, zijn muziek kan
laten klinken over het in de zomer zo
levendige stadsbeeld, en dat een bijna
vierhonderd jaar oude uurklok haar
plicht weer trouw zal gaan vervullen.
f-
- r*:'
Het klokkenspel in de raadhuistoren,
van oudsher behorend bij de zo geheel
eigen sfeer van Veere zal ongetwijfeld ve
ler aandacht weer omhoog' richten. Na de
restauraties van 1736 en 1949 is er thans
die van 1972 uitgevoerd door de N.V.
Eysbouts Nederlandse Klokkengieterij te
Asten (N.B.) om te bewijzen dat dank
zij veler bijdragen een belangrijk cul
tuurmonument uit oude tijden kon wor
den behouden!
S.Z.
ÜHLon.ïüc"Nalllixor "KiT-innnrTvt-knn 11 1 i v.VA' Ct ocirilri.7\Tal
Hu T.-i n n ri cl Brw"— tij inI i volm
Ja TDGD) Hsö? -jneT Tb i'l.li lbx.®al 1 I1 em aim.
IFknt. mLiAcr.ald alom t jm; ,?\11 9 cnrnr naar al if /Omirp 1 m
Uit de Nederlandse Stad- en Dorpsbe
schrijver door L. van Ollefen en R.
Bakker (1793).
14
