we doen nu de Zandkreek in 1960 met
caissons wordt gedicht? Men toonde ons
een grote collectie luchtfoto's, alle met
tussenpozen van ongeveer een jaar ge
nomen: baggermolens hier, zandzuigers
daar, voorlopig een oud zwembad uit
Rotterdam, steeds meer steigers, steeds
grotere winterbergingsloodsen, parkeer
terreinen. Het zomerwoningenterrein ,,De
Inlaag" zie je groeien in diverse fases,
een stuk akkerland prijkt na een jaar
met een fraaie bungalow, er zijn cam
pings, men ziet hoe de gegraven jacht
havens in luttele jaren vol scheepjes
liggen.
Fotocollectie waarvan wij er hier twee
afdrukken, collectie die een permanente
plaats verdient ergens in ,,W'dijk" zó,
dat iedereen kan zien hoe dit alles
geheel op initiatief en kosten van parti
culieren tot stand is gekomen. Geen
spoor van de zgn. „eiland-mentaliteit",
al was het vroeger een eiland gelegen
tussen de Bevelanden met langs de zuid-
wal de Schenge, nu een verstild polder
watertje met riet, biezen en vogels, bloe
men en vissen, nauwelijks een rimpeltje
op het water als even buitendijks, op het
Brabants vaarwater de duizendtonners
van de grote binnenvaart op weg naar
Rotterdam ploegen tegen een keiharde
Noordwester in. Oosterschenge en Wes-
terschenge, we hopen en vertrouwen
dat ze tot in lengte van dagen zo
mogen blijven.
Let wel, dit geldt niet voor Wol-
phaartsdijk zelf: de jachthavens beginnen
vol te raken, men maakt nieuwe plannen,
er komen twee eilanden in het meer erbij,
er is ruimte genoeg. Wie in deze „hoek"
de watersport, de toerist, de recreant,
de buitenlander, de vakantiefamilie-op-
vakantie, de sportvisser wat kan bieden,
kan op „publiek" rekenen.
Getuige de zaterdagse en zondagse
drukte, alsmede de topdagen van de va
kanties als daar aan de waterkant hard
en lang gewerkt wordt om het zoveel
mogelijk mensen naar de zin te maken.
Het dorp Oud-Sabbinge, de Middelplaten
(vogelreservaten), de dijken rond de pol
ders en de weg langs het Veerse meer:
ga er kijken als de drukke weken voorbij
zijn! Er is een fietsroute van plm. 40 km
uitgezet (vraag de plaatselijke VVV), er
is een zwembad, er zijn zomeravondcon
certen van de beide muziekgezelschappen.
Jachtwerf Zuidweg heeft vorige maand
de allerlaatste winterberg-scheepjes uit
z'n ruime loodsen gehaald en die ingericht
met al wat nodig en wenselijk is om
daar gezellige festival-zalen van te ma
ken, waar het strak vastgehouden ritme
van drums en bas en daaroverheen de
pop-zangers de jeugd verrukken.
Voor de ouderen die dit „niet zo zien"
(„horen") zijn er dan nog altijd de anker
plaatsen op het Veerse meer, de vogel
reservaten, de Schenge, de dijken en de
stilte.
De volgende dag voeren we naar Vlis-
singen; we kwamen boten tegen die in
Wolphaartsdijk thuis horen en weten nu
wat daar aan activiteit en initiatief
ontplooid wordt. We beginnen iets te
begrijpen van de mogelijkheden, daar zo
luttele kilometers van de grote Noord-
Zuid Rijksweg, zo dicht bij de centrum
gemeente Goes die zoveel meer histo
rische gebouwen, decoratieve torens en
gevels, hotels en wat dies meer zij heeft
(toevlucht bij slecht weer).
Wolphaartsdijk, Wolfartsdike, Wol-
faartsdijk, Oostkerke of hoe het moge
heten: er zit pit in, en werklust, en durf,
en mogelijkheden!
S. Z.
