Watersportwetenswaardigheden Vergeet het maar, dat bootje (schip, jacht). Straks is het winter; we kunnen niet meer varen, een enkeling uitgezonderd. Het „spul" staat op de kant, maar is nog wel bereikbaar. De dagen zijn kort; het meer is nu voor de vogels. Men gaat nog wel eens kijken bij de schuit, en denkt: we hadden best véél meer kunnen varen, afgelopen zomer! Maar we moesten zo nodig hierheen en daarheen, en uitslapen op zaterdagmorgen, en aanwezig zijn op recepties en feestjes. Wat hadden we allemaal niet kunnen doen met dat prima kajuitjachtje, die lange zomer. Wéér hebben we maar weinig gevaren, bet weer krijgt de schuld Wie er aardigheid in heeft, kan ook in de winter nog best wat doen: knut selen, studeren of wat, om in '73 pret tiger, beter en/of veiliger te varen. Neem de mam die een nieuw polyester kajuit jachtje heeft gekocht, vorig jaar. Vaart prima, daar niet van; maar na een koude nacht aan boord is het 's morgens zo klam, zo rillerig in de kajuit. Die paar kubieke meter woonruimte, knap uitge kiend door de ontwerper, zijn heus wel gezelliger in te richten! De boot werd vrijwel „kaal" afgeleverd en het is bijvoorbeeld zeer wel mogelijk, het po lyester te beplakken; denken we aan vinyl op 'n dun laagje schuim, per meter in de hobbywinkels verkrijgbaar. Dat isoleert al heel goed, zo'n laagje van enkele millimeters dik. Men kan aan boord komen, deze win ter? Best, neem een meter of wat stevig pakpapier mee, potlood, lineaal en schaar of Stanleymes. Maak patronen aan boord; teken het pakpapier precies af langs de ramen, de schotten, de luikopening, on derkant dek, zijkant boot aan de bin nenzijde. Knip uit en controleer goed; neem die hele papierwinkel mee naar huis. Vraag de breedte van het isolerende materiaal (in vele kleuren, met nerf), leg de knippatronen uit om te bepalen hoeveel men nodig heeft. Haal het mate riaal lin de winkel, knip voorzichtig de stukken uit, controleer die aan boord. Opplakken? Waarschijnlijk niet! Het is koud; de adem slaat neer op het polyester dat vochtig wordt, de lijm houdt niet. Wachten tot een dag met redelijk voor jaarsweer, maar het materiaal ligt klaar! Is het eerste resultaat niet geweldig, zitten hier en daar foutjes, geen nood! Plak er nog een laag overheen, dat isoleert weer veel beter tegen vocht, koude en lawaai van buiten; dan kan men door ervaring geleerd er wél een perfecte „bekleding" van maken. Anderen kopen styropoor-tegels 1 cm dik, plakken dit tegen het polyester met speciale lijm, en dan heel dun triplex, de panelen tevoren blank gevernist, weer op het isolatiemateriaal. Prachtig, maar bedenk wel dat styropoor brand gevaarlijk is! Glaswoldeken is dat niet, voegt zich naar de kromming van de boot, kan verwerkt worden in 1 2 cm dikke „matrasjes"; eerst inpakken in dik polyetherfolie, dan een hoesje van stof, suwide of skai eromheen. Zulke paneeltjes tegen de bootromp, tegen on derkant dek en tegen het kajuitschot maken er een knus, warm, gezellig in- terieurtje van. Dan wordt het een boot waarmee men ook al vroeg in het voor jaar kan gaan varen! Wel en wee van buitenboordmotoren. We nemen aan, met een verstandig mens te doen te hebben; iemand die zijn buitenboordmotor in winterberging 'heeft gegeven bij een jachtwerf of service bedrijf; er zijn er vele aan en rond het Veerse meer. Niet nodig, zeggen sommigen! Ze zetten het ding gewoon in 'n hoek van de garage, niet afge tapt, niet doorgespoeld, de torpedo onderaan niet ververst met ander vet of smeermiddel. Kijk, dat zijn mensen die bijdragen tot het „beweersel" dat buitenboordmotoren maar 'n jaar of wat meegaan, onbetrouwbaar zijn en je in de steek laten als je erop rekent. Al licht! Ongeduldige lezer: nou ik héb die mo tor weggebracht, wat kan ik er nou nog aan doen! Och, zo wel het een en ander, luister maar: Probeer te weten te komen wanneer men uw motor onderhanden neemt, en ga dan erbij kijken! interessant, nooit ge weten dat 'n aanhangmotor zo inge wikkeld was; dat je na varen op zout water het ding even met zoet water moet doorspoelen; dat ook die motor daarvoor een aansluitnippel heeft. Staat in uw instructieboekje! Hebt u dat niet meer? Jammer, dan weet u misschien de juiste mengsmeerverhouding óók niet meer en laat er maar wat tweetakt- olie indoen. Fout! Vraag dat nog eens precies na, bij de vakman, de importeur. Koop nu een reservebougie bij hem, ver pakt; laat even voordoen hoe men die indraait; zorg dat daarvoor een pas sende sleutel aan boord is. De eerste de beste keer, volgend seizoen dat door onhandig of te lang starten de bougie vetslaat draait u die andere erin en vaart meteen weg. Schrijf het motornummer op, het se rienummer, het merk, het bouwjaar, de cilinderinhoud, de kleur (precies), klei nere kenmerken (een afwijkende moer, later aangebracht, een deukje hier, een kras op de schroef)zorg dat u weet waar de reservesleutel is van het hang slot op de motorklemmen. Noteer dat in uw zakboekje, bewaar een doorslag van dat velletje in uw bureaulade, met het instructieboekje. Waarom toch al die onzin, vraagt men zich af. Nou ja, het kan toch geen kwaad, wat belangstelling voor dat machtig- interessante stukje motortechniek! Heus, bij de huidige motoren met hun hoog toerental, zware thermische belasting en verbluffende prestatie luistert het erg nauw met de mengsmeerverhouding, met de warmtegraad van de bougie(s) en zo. En helaas, men moet rekening houden met een kleine kans op diefstal van zo'n motor. Die wordt heus niet dag en nacht bewaakt, noch in uw garage of schuur, noch in de jachthaven in het vaarsei- zoen; hebt u de gegevens voor het grij pen, dan is het voor de politie gemakke lijker, het gestolene op te sporen, niet waar? Duurt niet lang meer Ga nog eens bij uw gestalde boot staan, kruip onder het dekkleed aan boord, laat uw gedachte gaan over het voorbije vaarseizoen. Geef uw ogen goed de kost, en dan maar weer dat zakboekje voor de dag halen! Schoottouwen versleten? Stootkussens weg, of nooit aan boord geweest? Stag spanner verbogen, muurvast of gebro ken? Vaantje de geest gegeven (wie kan er nou zeilen zonder verklikker?)? Bootschoenen spekglad door veel ge bruik, of canvas verteerd -en kapot? Bootwas op? Reddingkussen weggewaaid, die dag met harde wind? Motorgereed schap gedeeltelijk zoek? Geen passende sleutels aan boord (noteer de bekwijdten)? Vaarreglement nergens te vinden? An kertje verspeeld of veel te licht ge bleken? Toch liever mepal dan die oude aarde werkborden van thuis? Nou eindelijk 'ns een logboek in v.lekvrij omslag? Een accubox cm de kleren te beschermen tegen accuzuur? Een ventilator op het voordekje, zelf wel te plaatsen? Een nieuwe clubvlag? een NovaPal of een Sumlog? Een handpeilkompas ter con trole op het stuurkompasje? Een half- cardanisch tweepits kooktoestel op spi ritus. inplaats van dat onveilige flessen- gas? Een spinnaker voor erg-soel ruim schoots zeilen? Waarom toch al dat gevraag? Laat-ie nou maar ophouden, denkt menigeen! Och, het duurt niet zo erg lang meer, of het is Sinterklaas. Dit dachten we maar zo: een goede gever heeft aan 'n half woord genoeg S.Z. 21

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland Magazine / Veerse Meer Gids | 1972 | | pagina 21