Jubileumtentoonstelling DELTAWATER
zonder prettig zitten in de kuip, tegen de
hoge kuiprand, de voeten steunend op de
tegenoverliggende bank! Heel snel overstag,
de helmstok kun je opklappen bij van
plaats verwisselen.
Rustige boot, ook toen het harder be
gon te waaien: liep zeer goed pal voor de
wind, ging wat „hobbelen" ruimschoots
zeilend langs de lagerwal bij golven van
plm. een halve meter hoogte. Liep daar
entegen goed hoog aan-de-wind op glad
water; tenslotte is het maar een kleine
boot die (alles naar verhouding) tegen
„grote golven" moet optornen. Geen sprake
van buiswater: bij alle breedte is het voor
schip toch scherp gehouden, het wijst het
water af, naar beneden.
Boot die je makkelijk alléén kunt zeilen,
zo maar eens een middagje of een mooie
avond. Toeren met drie man zou goed
gaan, ook wekenlang: vier personen aan
boord is dan wat veel, maar het kdn.
De jubileumtentoonstelling Deltawater
van de NV Watermaatschappij „Zeeland"
(WMZ), die op 15 mei 1973 begon, wordt
Er varen al verscheidene Leisure 17's" in
Zeeland, en de eigenaars zijn enthousiast.
Héél wat „boot" voor z'n lengteen
voor z'n geld! Van binnen véél groter lij
kend dan van buiten. Op mooie dagen in
ieder geval zonnebril opzetten, varend met
die hagelwitte boot die fel-wit terugkaatst!
Langstaart-aanhangmotor gewenst voor toe
ren en voor wie weinig tijd heeft. Halfcar-
danisch kooktoestel voor een warme hap.
Chemische toilet, er is een mooi plekje voor.
Ruimte voor zwemvesten en reddingsboei
aanwezig. Twee of drie goede slaapzakken
en wat dekens. Kistje voor kommaliewant
en kookgerei. Ploegschaarankertje en lange
lijn!
En dan ligt heel Zeeland open voor de
schipper van een „Leisure 17". Klein maar
dapper, dit handzame moderne kajuit
jachtje!
S.Z.
gehouden ter gelegenheid van een serie ju
bilea, die de maatschappij in 1973 en de
komende jaren zal vieren.
De start is in Goes (museum voor Zuid
en Noord-Beveland), omdat daar op 21
mei 1913 vrijwel 60 jaar geleden de
openbare drinkwatervoorziening voor Zuid-
Beveland officieel een aanvang nam.
In oktober van dit jaar verhuist de
expositie naar het eiland Tholen; de daar
op volgende regio's zijn Schouwen-Duive-
land, Walcheren en Zeeuwsch-Vlaanderen
(in twee plaatsen). De rondreis sluit in
1977.
De periode waarin de expositie in een
bepaalde regio gehouden wordt, loopt pa
rallel met de ingebruikname van de open
bare drinkwatervoorziening, 60, 50, 45 of
40 jaar geleden.
De tentoonstelling is opgezet door de
Middelburgse kunstenaar Nico van den Boe
zem. Hij heeft gebruik gemaakt van een
groot aantal gegevens over het (drink)water.
Op de tentoonstelling zijn elementen terug
te vinden van de natuurlijke kringloop,
water als levensbehoefte, de bedrijfsmatige
aanpak, de waterproblematiek in het alge
meen, de toename van het watergebruik
en de historie van de Zeeuwse bedrijven.
De expositie is niet alleen opgebouwd
met „dood" materiaal, zoals foto's, kaarten
en materialen, maar er zijn ook volop „le
vende" objecten geplaatst: bewegende wa
termaquettes, zwembad en andere min of
meer ludieke apparaten.
Veel bedrijven en instituten droegen be
langeloos gegevens en materialen aan. Een
en ander is er met name op gericht om de
verbruiker meer informatie te verstrekken
over water en de wijze waarop dat - uit
eindelijk - uit de kraan komt stromen. Even
eens ter gelegenheid van de jubilea heeft de
WMZ een speciale bedrijfsfilm, laten ver
vaardigen. De cineast Arend van Gelder
tekende er voor. Deze film wordt tijdens
de expositie in het museum voor Zuid- en
Noord-Bevcland in een aparte ruimte ver
toond. Op 30 september 1973 vertrekt men
uit Goes.
De WMZ hoopt voor de tentoonstelling
ook de belangstelling te trekken van de on
derwijsinstellingen en vrouwenorganisaties.
De scholen zullen afzonderlijk geïnformeerd
worden. Uiteraard is iedere belangstellende
gratis welkom in het museum. Men
kan er dagelijks, met uitzondering van zon
dag en maandag terecht. Van de zijde van
het bedrijf wordt voor een toelichting ge
zorgd. Een medewerker is hiermede spe
ciaal belast. Verder zijn er voor de bezoe
kers een aantal folders vervaardigd.
Op 21 mei 1913 begon de drinkwater
voorziening voor Zuid-Beveland (niet de
Bevelanden, want Noord-Beveland, toen nog
eiland, zou pas in 1953 volgen). Het ini
tiatief was van de Zuidbevelandse gemeen
ten (alleen Borssele deed niet mee; men
had daar tot in de dertiger jaren een eigen
bedrijf). Men zorgde meteen voor een Ian-
delijke primeur: het eerste grote strcck-
waterleidingbedrijf in Nederland. De instal
laties werden in de periode 1919 -1913 neer
gezet door het Duitse bedrijf Carl Francke
uit Bremen. De watertoren in Goes is bij
voorbeeld een ontwerp van deze firma (tot
in de tweede wereldoorlog stond hetzelfde,
zij het wat kleiner, model ook in Oude-
lande).
Van meet af aan betrok Zuid-Beveland
het water vanuit het pompstation te Ossen-
drecht. Daar komt nog steeds een fikse
portie voor Midden-Zeeland vandaan.
Met name in de beginperiode keken de
mensen aarzelend tegen de drinkwaterlei
ding aan. Men was immers sinds eeuwen
gewend aan de regentonNu, anno
1973, ligt er in het distrikt Goes (Noord
en Zuid-Beveland) een leidingnet van ruim
1.000 kilometer en zijn er bijna 30.000 aan
sluitingen.
N.V. WATERMAATSCHAPPIJ „ZEELAND"
21