gaat de stad in en vindt nog heel wat
terug van vroeger in deze op zoveel plaat
sen geconserveerde oude stad, een der
mooiste van Nederland. De regen? Och, al
lang vergeten!
Er zijn reproducties te koop van stads
plattegronden, herdrukken van kronieken en
beschrijvingen. Wie belangstelling heeft voor
het verleden van Zeeland, van Walcheren of
een ander eiland, van een stad, van een
dorp, een kasteel of een hofstede, hij kan
zich documenteren, hier gekocht materiaal
thuis op z'n gemak bestuderen, en dan te
rugkomen om vanuit de auto, vanaf de
fiets of te voet de provincie beter te leren
kennen. Bijzonder interessante provincie,
dat Zeeland: helemaal niet statisch, dit
land van stukjes en beetjes waar oud en
splinternieuw dicht bij elkaar liggen. Er
zijn boeken over de klederdrachten en de
sieraden die mevrouw waarschijnlijk zullen
interesseren. Men vindt bij de antiquairs
prachtige dingen, en die zijn te koop.
Veere en Vlissingen hebben een „Water
front", zij het dan dat er in het kleine
Veere heel kleine scheepjes in- en uit
varen, en in het veel grotere Vlissingen veel
grotere schepen. Op de kaart van Blaeuw
uit 1651 staan Veere en Vlissingen even
groot afgebeeld; toen waren ze even belang
rijk en hadden ze evenveel handel. Laten we
deze zaterdagavond naar Vlissingen rijden,
je bent er in een wip en neemt bij voor
keur de stille binnenwegen waar het grind
op de erven geharkt is, de bietekoppen op
grote stapels liggen, de wintertarwe is
gezaaid, de paarden en de trekkers op stal
staan.
Boulevard Evertsen, boulevard Banckert en
boulevard De Ruyter zijn vanouds dé at
tractie voor wie van water en schepen
houdt en dat is haast iedereen in dit
land. Jekker of jack aan, de wagen neer
zetten en in de schemering een eind
lopen zonder haast ruimte volop, men
sen: minder dan in de echte vakantïetijd.
Het is al vroeg donker, de eerste sterren
verschijnen. Om de hoek waar de avond
ster flonkert komt een sterrenbeeld, een
constellatie langzaam dichterbij. Felrood
bakboordslicht priemt door het donker, de
toplichten worden helderder, dan horen
we het rhytmisch-doffe stampen van de
scheepsmotor van over het water. Zee
schip vermindert vaart in de buurt van het
loodsenkantoor, een parmantig klein schuit
je ploegt door het water naar de donkere
zeereus, even een schijnwerpervlek op z'n
zijden, loodsbootje ligt al langszij, maakt
weer los en even later herneemt de vracht
jonker zijn koers, de binnenloods is aan
Foto Wim Riemens, Middelburg.
Ga wandelen in dat prachtige bossen- en
krekengebied even buiten Veere; uitkijken
vanaf hoge dijken over leeg akkerland,
allang weer geploegd en geëgd met ma-
chineprecisie; laat de kinderen ravotten op
de duintop bij de Banjaard of ponyrijden
in een der vele maneges; ga eens met meer
dan gewone aandacht kijken naar de etsen,
het porselein en de curiosa in het museum
De Schotse Huizen te Veere; zoek de plek
op waar de jongens afgelopen zomer een
fort bouwden en zie dan dat het strand
altijd weer verandert; slenter eens rustig
door een Zeeuws dorp in de vallende avond
of door een duinbos met rottend blad;
ga kijken hoe ze 's avonds laat kabeljauw
vissen vanaf het strand met een persgas-
Foto Wim Riemens, Middelburg.
boord. Lichtjes van in de verte heen en
weer schuivende veerboten, van andere
schepen, van de overkant: fascinerend,
altijd!
Wat menigeen op de gedachte brengt te
informeren naar een kamer in hotel of
pension aan de boulevard of daar direct
in de buurt. Wat wonen die mensen daar
uniek: zouden we daar de herfstvakantie of
vroeg in voorjaar '74 voor een paar dagen
onze intrek nemen? Interessante stad met
internationaal tintje, voortreffelijke eet-
gelegenheden, bars, dancings, cafê's, Ge
vangenentoren, vishandels, Chinese, Hon
gaarse en andere restaurants, mogelijkheden
van dagtochten naar België en Noord-
Frankrijk; jeugdherberg, museum in het
Bellamvpark, bibliotheek: het is er allemaal.
We moeten de eerste mensen nog ontmoeten
die „moeite hebben" met Vlissingen.
Terug naar het pension, het is morgen
zondag.
Herfst, de mooiste van allen.
Zegt Mattheus Gargon, predikant, in
zijn „Walcherse Arkadia": „Daar legt Mid
delburg ginder verre Vlissingen; en daar
Veere. Dus ziet men hier. dat men zelden
of nergens vind, drie schoone en vermaarde
Zee-steden in de tusschen-wijdte van twee
uuren; waar over zich, met reden, eenige
Vorsten hebben verwondert. De Hertog van
Anjou in 't jaar 1582 alhier in Zeeland
gekomen, vond dit verwonderenswaardig.
dat men drie Steden zo dicht bij een vond,
en zeide, niets diergelijks in gantsch
Vrankrijk gezien te hebben".
Het is nog iets nevelig als we naar
Veere rijden; pas veel later komt er een
schuchter zonnetje. Er bloeien nog wat
late chrysanten in dat tuintje met die
oude muur en ze zijn bereikbaar voor de
lens van de kleinbeeldcamara, net als die
bleekpaarse Sedum met die prachtige herfst-
vlinder erop.
Ja, er zijn van die foto-mensen die haast
altijd geluk hebben. Ze lopen juist door
dat stille achter af straatje als die Veerse
in zondagse dracht passeert, op weg naar
de kerk. De zon blinkt nét eventjes op
het vergulde scheepje op de torenspits
als ze het 20-cm objectief hebben inge
schroefd. Er varen juist enkele zeezeiljach
ten uit als ze bij de zwarte kanonnen van
de VOC staan bij de haveningang. Ze ont
moeten in Veere een goede bekende die hen
uitnodigt voor een tochtje met diens snelle
dagkruiser; ja nu, direct, stap maar in;
neem je toestel in ieder geval mee! Ze ziin
op de Kade tegen het uur dat het middag
licht door de hoge bomen valt die lang
niet meer zo dicht bebladerd zijn als in
de volle zomer Geloof ons: in de
maanden met een R is er een heel ander
Veere dat sommigen dan nog wél zo goed
ligt. Als je de stilte wilt proeven, alleen
wilt zijn (ook samen); als je afstand wilt
nemen van de doordrammerige en door-
bijterige dagelijkse werkdagen in Randstad,
Brabant of België, kom dan nu naar Veere.
Deel de komende weken of maanden in
dag-compartimenten, pak twee of drie van
die dag-pakketjes voor uzelf, stap in trein
of auto, en laat al wat tot de dagelijkse
besognes behoort, achter.
6
