hart van Vlissingen: Bibliotheken, Stedelijk
Museum en vestzaktheater Edenburg (in een
huis, daterend uit 1771) vindt men ook op
het Bellamypark.
Trouwens, als u er nog maar enkele
schreden hebt gezet, herinnert een gro
te, groene „fontijn" u aan de dichteres
sen Betje Wolff en Aagje Deken. U weet
wel? Die van „Sara Burgerhardt" en zo.
Dankbare Vlissingers richtten voor hun poë
tische stadgenotes in 1884 dit monument
op. Goed, u heeft de dichteressen dank zij
het monument herdacht en kijkt weer
richting zee. Uw oog ontwaart midden op
het groene gras van Vlissingens hart een
enorm stokanker uit de 18e eeuw, opge
vist bij Westkapelle. Aan het andere einde
van het park (dat dus een groot gazon is),
staat op een nederiger plaats dan Michieltje
in brons de mensenredder en loods Frans
Naerebout. De blik van deze Zeeuwse held
(1748 - 1818) is uiteraard zeewaarts ge
richt. (Tussen twee haakjes, het deel van
het Bellamypark aan de rechterhand van
Frans Naerebout heet voor een klein stukje
„smalle Kade", herinneringen aan vroeger
toen het „park" nog haven was.
Sta even (niet uit gebrek aan respect,
maar om de richting te bepalen) met uw
rug naar Frans. Schuin links voor u, daar
waar de Nieuwendijk begint, ziet u op be
paalde dagen de karretjes, beladen met
verse zeevis, „bemand" met stoere Vlis
singers, maar aan hun klederdracht te zien
en aan hun taal te horen afkomstig uit
Arnemuiden.
Op het Bellamypark en het Beursplein
(gescheiden van het „park" door het uit
1628 daterend Beursgebouw, thans restau
rant), ruikt men, voelt men, proeft men,
hoort men en ziet men de verbondenheid
van Vlissingen met de zee. Bezoekers van
de Zeeuwse havenstad, die te voet of per
auto van het zeezicht hebben genoten op
de boulevard dat andere, unieke pronk
stuk van Vlissingen dalen, na bij Mi
chieltje nog even een blik op het gebeuren
op de Westerschelde te hebben geworpen,
veelal met plezier de zeedijk af. In het
verlengde van de Vissershaven, het zicht
op zee nog, liggen daar Beursplein en Bel
lamypark. het hart van Vlisingen. Rechts
op de achtergrond rijst nog net voor de
werfkranen van „De Schelde" de „vinger"
van de Sint Jacobstoren omhoog. Alsof hij
zeggen wil: „Jongens, pak er gerust een
paar, maar maak het niet te bont daar
beneden".
Velen hebben er in de loop der jaren
met genoegen „een paar gepakt" of „een
stukje gegeten" op dat plein, dat park,
waar de zee nog hoorbaar en vaak ook
zichtbaar is.
„Dode put".
„En dat hart van Vlissingen zal een „dode
put" worden als die waterkerende dijk, die
boulevard wordt doorgetrokken, die nog
in gebruik zijnde, sfeerscheppende Koop-
mans- en Vissershaven worden gedempt".
Zo is populair gesproken het standpunt
van de Vlissingse actiegroep „Behoudt Vis
sers- en Koopmanshaven Vlissingen".
„Gaat u maar eens in Breskens en Ter-
neuzen kijken, dan kunt u zich voorstellen
wat zo'n dijk betekent; raden de mensen
van de actiegroep (waarin ook een gemeen
teraadslid) de „twijfelaars" aan. Nemen die
actie-groep-jongens dan maar een loopje
met de veiligheid? Zijn ze soms de ramp
van '53 vergeten? „Wis en waarachtig
niet!", is hun antwoord: „Die veiligheid
kan worden gewaarborgd door die oude,
14e eeuwse havens daar af te sluiten met
een keersluis. Die hoeft men hooguit twee
maal per jaar te sluiten bij een te ver
wachten abnormale hoge waterstand (NAP
3,5 meter, de hoogte van de kade
muren).
Zo ziet het de actiegroep: De havens met
hun eigen sfeer worden zo „gered". Geen
hoge dijk snijdt Vlissingens hart af van de
zee. Ook het verkeer zal dan worden af
geleid van Bellamypark en Beursplein, die
dan geen „dode put" hoeven te worden.
„Veiligheid".
Het Vlissingse college van b. en w. denkt
terecht aan de veiligheid, aan be
scherming tegen wilde kuren van vriend
vijand de zee. Doortrekken van de boule
vard acht dit college daartoe een goed mid
del, al heeft men nooit verklaard dat het
plan van de actiegroep de keersluis
technisch onuitvoerbaar is.
De bouw ervan zou acht miljoen gulden
gaan kosten. Het jaarlijkse onderhoud van
sluis en havens zou op 75.000,— komen,
en al deze lasten zouden door de gemeente
Vlissingen moeten worden gedragen
In januari krijgt de Vlissingse gemeente
raad het rapport „Binnenstad" te behande
len. Er zal dan ook het nodige gezegd en
besloten moeten worden over de toekomst
van Bellamypark en Beursplein.
Wie zijn wij, dat we de Vlissingse „vroede
vaderen" de les zouden willen lezen, de
wet voorschrijven? Maar mogen we hen
wel namens tallozen in Zeeland, in ons
land en daarbuiten vragen toch behalve aan
veiligheids- en financiële belangen ook te
denken aan de niet in geld uit te drukken
waarde van een unieke, sfeervolle plaats als
Beursplein en Bellamypark met de open
haventjes? Aan „het hart van Vlissingen"?
Joris van Hoedekenskerke.
Wij vernemen vóór het ter perse
gaan van dit blad, dat burgemees
ter drs. Th. Westerhout en wet
houder F. G. Smit zich beiden in
principe voor het „open" houden
van de Koopmans- en Vissersha
ven te Vlissingen hebben ver
klaard.
J-V-H.
In de haven van Zierikzee maken de palingvissers goede weken, met het ruwe weer van
de laatste tijd zijn de vangsten zeer goed. Foto: Joh. Berrevoets, Zierikzee.
12