Leren zeilen in
Wolphaartsdijk
Foro: T. Prenen, Antwerpen.
mosselkonsumptie in het Antwerpse geste
gen is."
Momenteel is het mosselseizoen sedert
Pasen beëindigd, maar alle hoop wordt er
bij de mosselimporteurs in België wel op
gesteld dat van juli af, wanneer het vol
gende mosselseizoen begint, de kwaliteit
weerom aan de uitzonderlijke kant zal mo
gen liggen, ook al zijn de Zeeuwen daarvoor
dan in geen enkel opzicht verantwoordelijk,
maar wel moeder natuur.
Ook oesters worden er in België nogal
wat verkocht, maar dan toch vooral
uiteraard tijdens de feestdagen. Het
is nu immers eenmaal zo dat omwille van
de prijs de oesterkonsumptie grotendeels
beperkt blijft tot de hoogdagen.
Een gemiddelde oester van de reeks 4/0
kost in de Belgische winkels zo circa
15 fr. per stuk. Het is dus licht begrijpelijk
dat meestal slechts bij feestelijke gelegen
heden deze Zeeuwse lekkernij op tafel
wordt gebracht. Zoals de Zeeuw wel weet
begint het oesterseizoen slechts in septem
ber, om na Pasen te eindigen.
Het afgelopen mossel- en oesterseizoen
heeft de Belgische importeur het echter
toch niet onder de markt gehad om zijn
verkoopscijfers enigszins op peil te houden.
In de maand februari 1973 werd er immers
terecht of ten onrechte, wat nog steeds
geen uitgemaakte zaak is, langs kranten,
radio en T.V. kwik in de vis gesignaleerd,
wat het vis en derhalve ook het mossel-
verbruik bij de doorsnee konsument een
tijd lang gevoelig deed teruglopen.
In de maand september was er een tijd
lang spraak van cholera onder de mosselen
en in de periode van Kerstmis Nieuwjaar
vorig jaar kantelde in de Oosterschelde
tot overmaat van ramp nog een petroleum-
boot wat de levering van Zeeuwse mosselen
uiteraard gedurende een zekere tijd op
een laag oitje zette, om niet te zeggen
helemaal ongedaan maakte. Derhalve heb
ben de Belgische mosselimporteurs vorig
jaar ondanks de hoge kwaliteit van de
Zeeuwse mossel toch geen uitstekend jaar
achter de rug en hadden sommigen zelfs
heel wat moeite om het hoofd boven water
te houden vanwege de beduidende terug
loop van hun jaarlijkse verkoop.
Hoe dan ook in juli begint een nieuw
mosselseizoen en de Belgische importeurs
hopen dan maar tot en met Pasen 1975
naar hartelust te kunnen verkopen zonder
daarbij gestoord of beperkt te worden door
cholera, kwik of het kapseizen van pe-
troleumboten.
En als dan de mosselen weer dezelfde
kwaliteit mogen hebben als vorig seizoen
en als er dan bovendien nog geen prijs
stijging aan vastzit, dan verwachten de
Belgische grossisten maar weerom eens
een jaartje te krijgen dat financieel tot
een sukses uitgroeit, zelfs al zal vadertje
staat dan zijn behoorlijk deel van het batig
saldo van de Belgische mosselinvoerders
weten af te schuimen. Want daar mag je
net als in Nederland van opaan.
Er zijn vaders die menen dat hun kinderen
het best leren zeilen op vader's boot: laat
ze alle klusjes opknappen waar hij zelf
geen zin in heeft, scheld ze uit als de fok-
schoot niet vlug genoeg wordt doorgezet,
laat hen elke dag de waterlijn en het dek
boenen; leren ze veel van.
De andere soort vaders is al even erg:
ze geven hun kinderen een oud zeiljolletje,
zo'n ding dat nog wel een beetje zeilt als
het niet druk bezig is te zinken; vooruit
jongens, zoek 't nou zelf maar uit en denk
erom: om zes uur eten; met een duw de
plas op, ziezo, die zijn voorlopig zoet!
De derde soort vaders brengt of stuurt
de kinderen voor één of meer weken naar
een zeilschool. Geen goed woord, er is weinig
schools aan, zo'n klas in zestienkwadraats
en andere zeiljachten op 'n wijde lap water,
in elke boot een instructeur; les van negen
tot half een, en van kwart over twee tot
half zeven, en van acht tot negen 's avonds
theorie. Een week lang: broodmaaltijd.
Foto: T. Slagboom, Vlissingen.
14
