ZEELAND 7 MAAL... 3 2 Water-weekendwereld je. Hij heeft haar leren kennen, dertig jaar geleden op die zeilplas bij het kleine stadje; ze zijn getrouwd, hij heeft zijn salaristop al lang bereikt en ze zijn uitgekinderd. Ze bezittten al wat wenselijk is, de wens naar bezit beheerst hen niet meer. Voor vijftigers gaat de tijd langzaam meespreken, de dagen die minder worden; ze gaan zuiniger met de tijd om. Soms huren ze een zestienkwadraat op Reeuwijk, om weer eens te zeilen. Dotters, wilde eenden, Finnjollen zwenken met een ruk om de boei; meren aan een steigertje voor een pilsje in het café; bloeiende water lelies, een karekiet. Prachtig, dat allemaal, maar veel te vol! Lieve help. wat 'n drukte hier op 'n mooie dag! Ze kopen 'n polyester kajuitzeiljachtje, vinden ligplaats aan het Veerse Meer: ruimte, zeewind, enorm lange rakken, stilte op doordeweekse dagen. Tien kilometer aan één stuk onder spinnaker met W. wind om in Kortgene paling te gaan eten. Subliem vaargebied voor hen beidjes, om half elf koffie op het cardanische kookstel, mini- kombuisje met aluminium en roestvrij staal; of schuins-op tegen een noordwester Beau fort 4, sneeuwwit schuimspoor over staal blauw zout water. Juni is nog koud, truien onder de oranje zeilpakken; dan voor anker onder de hoge wal voor het twaalfuurtje, plotseling brandende zon, uit die spullen. Staren over de weidsheid met drie futen, ontelbare zonnespetjes over de watervlakte onder de felle zon; hete nasi of bami smaakt voortreffelijk aan boord van hun scheepje dat daarna dapper dansend gaat terug- koersen over eindeloos-ruim vaarwater, naar een stille, groots aangelegde jachthaven waar auto wacht. Accoord, anderhalf uur auto, ze hebben het er voor over: af en toe een dag, een middag spijbelen uit 'n overmaat aan werk en stadslawaai; terug naar hun comfortabele huis dat toen ze 't kochten aan een stille laan lag, nu aan een auto-riool. Vrijdagavond - tot - maandagmorgen weekends aan boord, etentje aan de wal, afmeren aan de Dam en een strandwande ling met een long drink aan de resto-bar, praatje met steigerkennissen en mede-zeilers; een regenmiddag in Middelburg of Goes: en altijd weer die prachtige zeilrakken. die zilte zeewind, dat tegen elkaar afwegen en uitspelen van wind, roer- en zeilstand; witte glimmende boot met die formidabele genuafok, dat smalle grootzeil, die twee smalle bedden; die fikse betrouwbare aan- hangmotor achter de spiegel, altijd gereed om hen in de haven te brengen na een verfrissende zeildag in Zeeland. De over volle plassen hebben voor hen beidjes de aantrekkingskracht verloren; de stilte en de ruimte van het water hebben ze her vonden, in Zeeland Vergeet het maar, de Alexanderpolder. Toen de kinderen nog klein waren was het best uit te houden, daar aan de rand van Rotterdam: een compacte driekamer flat zeshoog. Vakantie bij de ouders in de Achterhoek; dan weer die huiskleur, spelen op de galerijen en trappenhuizen: supermarkt op zaterdagmorgen, avondje volleyen, autoritje op zondag naar kennis sen, de kinderen achterin. Geijkt patroon, overal hetzelfde ongeveer. Zijn werkgever gaat een dochterbedrijf beginnen ergens in Zeeland; hij er meteen werk van gemaakt weg uit Randstad, vooral om de jongens! Zonder veel moeite vinden ze 'n nieuw huurhuis met tuin dat ze zoveel leuker kunnen inrichten dan dat flatje, de „uit loop" is anders. Samen genieten ze van het buitenleven, worden opgenomen in de kerkgemeenschap. Kinderen zijn na school tijd vrijwel altijd buiten en kennen al meer planten en dieren dan zijzelf. Er is in huis veel te doen op regendagen en zo'n tuin vraagt het halve jaar lang een massa graag- gedaan werk. De kinderen worden al haast tweetalig, zien er veel beter uit dan vroe ger; er is een derde kind op komst. Bevrijd van flat-contactlawaai en contact gevaren voor de kinderen vindt het ge zinnetje daar een levenswijze die meer mogelijkheden biedt en minder risico's voor de gezondheid; dat merken ze al gauw. Meer natuurnabijheid en minder burenna- righeid: gezonder leven, gewoon! Wandelen met hun (eerste) hond. Langzaam deel gaan uitmaken van de dorpsgemeenschap. Mee helpen aan het opbouwen van een kinder speeltuin op een ongebruikt stuk weiland. Vanuit de achterkamer lang staan kijken over je tuin als de zon ondergaat, en 's avonds laat tegen bedtijd nog even in de tuin kijken naar de sterrenhemel en het gezellige verlichte interieurtje. Groente, die 's morgens van 't land gehaald 's avonds op tafel. Een zaterdagmiddag met de jon gens gaan vissen vanaf het strand: geheel nieuwe hengelsport voor hem. In zo'n dorp groet je elkaar, ken je al gauw heel wat mensen, is een gemeenteraadsvergadering een interessante aangelegenheid: de „schaal" is zoveel kleiner, de specialismen vieren geen hoogtij. Voor hem: veel afwisselender weekendbesteding om zich op de nieuwe werkweek, werkomgeving, werkzaamheden voor te bereiden: alle rust en stilte om weer te gaan studeren. Voor haar: meer kennissen dan op de flat, een zonnig huis met koffieterrasje op het zuiden, de kinderen verderop in de stille dorpsstraat op school, een knus huisje in het felwitte Zeeuwse zomerlicht ver van stank, smog, en de rest. Eens in de week naar „de stad", de markt net als vroeger thuis, nog precies zo. Beiden: blij dat ze de kans kregen, naar „de provincie" te verhuizen. Naar dat weidse, ruime, overweldigend mooie, ge moedelijke, goed leefbare Zeeland Zacharias Jansen, 1590. Waarschijnlijk heeft zijn natuurkunde- leraar op de H.B.S. hem destijds enthou siast gemaakt voor de optiek: geweldig fijn vak met legio toepassingen. Z'n eerste verrekijker werd vervaardigd uit een kar tonnen koker, een oud fotostatiefje met balhoofd, een brilleglas f 2 en een klein lensje uit een dradenteller-loupe. Een sterrenatlasje helpt hem bij het splitsen van dubbelsterren, soms op intens-koude- vries-avonden hartje winter. Met een op- schuifbaar lasglas neemt hij voorzichtig de zonnevlekken waar; als Jupiter maandenlang boven de horizon staat volgt hij de iedere dag wisselende standen van de vier maan tjes. Later koopt hij een echte 60-mm telescoop met toebehoren, made in Japan, en niet eens zo duur. Hij vindt bij een antiquair het boek „Geletterd Zeeland", door Pieter de la Ruë, Middelburg, 1734. Daarin: „Jansen (Zacharias) heeft allereerst (en niet naar anderer meening, Baco, Baptista Porta, Drebbel, Galilei, Melius, enz.) het maaken van Verrekykers in deeze zyne Geboortestad uitgevonden, in 't jaar 1590. Dusdaanig is de Verklaaring der Stad". „Wv, Burgemeesters, Schepenen en Raaden der Stad Middelburg in Zeeland, hebben doen hooren en ondervraagen Jan Zacha- riasz. Verrekykermaaker binnen onze stad, oud twee en vijftig jaaren, en ook Sara Goedaard, die woonde in 't Gouden Kruis, in de binnenpoorte deezer stad, wegens de zekere kennisse, die by hen beiden te saamen en yder in het byzonder zijn mogte; welk een man naamelyk in deze gemelde stad eerst lange Zigtglazen of Verrekykers gemaakte hebbe. Zy hebben op het ge vraagde geandwoord en verklaard dit vol gende. Een eerstelvk heeft de voorzegde Jan Zachariasz. bevestigd, dat die Verrekykers eerst uitgevonden en gemaakt zijn van zvnen Vader Zacharias Jansen, en dat dit (zoals hy dikwyls gehoord had) geschied was in deeze stad ten jaare 1590: dat egter toen de langst gemaakte Verrekyker niet langer was dan vyftien of zestien duimen. Hv heeft verzekerd: dat toen twee dus- daanige Verrekykers vereerd waren, één naamlijk aan den doorlugtigen Vorst Mau- rits en d'ander aan den Aertshertoge Albert, en dat Verrekykers van diegelyke lengte gebruikt zyn geworden tot in 't jaar 1618: want toen hebben hy zelf (zoals deeze ge tuige verzekerde) en zyn Vader, namelyk hy Jan en Zacharias Jansen, bovengenoemd, eerst uitgevonden de kunst en saamenstel ling van groote Verrekykers, die zy ook nog nu gebruiken om des nagts starren en maan te beschouwen. Daarenboven beves tigt hy, dat een zekere Metius in 't jaar 1620 te Middelburg gekomen is en zoo- daanig eenen Verrekyker gekregen heeft, wiens wvze van maaken hy, zoveel hy kon. heeft zoeken na te volgen: dat ditzelfde ook getracht heeft Cornelis Drebbel. Boven dien zeide deeze getuige; dat, wanneer deeze dingen uitgevonden zyn, zyn Vader toen woonde in een huisje op 't Kerkhof- der Nieuwe Kerke, daar thans de openbaare te koop veiling der goederen geschied." En zo gaat het boek verder. Een wille keurig boek over Zeeuwse schrijvers, ge leerden en kunstenaars. Een van de talloze boeken waarin personalia, gebeurtenissen, rampen en glorieuze feiten over Zeeland 19

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland Magazine / Veerse Meer Gids | 1974 | | pagina 19