„SLIEP SCHEREN EN MESSEN,
TSJINGELE, TSJINGELE BOEM!"
Bovenstaande eerste regel van een bekend
oud kinderversje is volkomen van toepas
sing op de Zierikzeese familie Van Rossen,
die slijpend en orgeldraaiend door het leven
gaat. In tegenstelling tot de rest van de
liedjestekst waarin een summier verslag
wordt gegeven van ene Jan die het vertikt
zijn vrouw te slaan: „Jan sla je vrouw,
dat doe ik niet voor jou!" Een wijs besluit
van onbekende Jan met een verder volstrekt
raadselachtige achtergrond.
Scharen en messen slijpen en orgeldraaien.
Kees van Rossen oftewel Van Rossen sr.,
twee zoons en een kleinzoon zitten in het
vak, dus er bestaat enige aanleiding tot
verwarring, weet er alles van. Evenals zijn
vrouw Anneke die zich meer dan een halve
eeuw geleden al werkende vrouw mocht
noemen. Simpelweg omdat ze het plezierig
vond haar man op zijn tochten langs dorpjes
en stadjes te vergezellen.
Kees van Rossen komt uit Essen, een
geboren Belg. Als jongetje van acht moest
hij al z'n mannetje staan om de kost te
verdienen. Er moest nu eenmaal brood op
de plank komen en zodoende had Kees
gewichtiger zaken aan zijn jeugdig hoofd
dan schoolgaan. Daar was nauwelijks tijd
voor. Hij was overigens pienter genoeg om
het zonder te redden en dat deed hij dan
ook. Een piepjong slijpertje dus, dat met
zijn hele handel op een kruiwagen samen
met z'n moeder rondtrok in een woonwagen.
In het begin van de eerste wereldoorlog
kwam hij 24 jaar oud naar Nederland,
V.I.n.r.: Maarten v. d. Have (knecht), Kees Kersen, Anneke Rossen.
Foto: Johan Berrevoets Zierikzee
„Nelly" wordt ingespannen voor de
scharesliep-wagen.
Foto: Johan Berrevoets, Zierikzee
waar hij in Schoonhoven aan de Lek Lopikse
Anneke leerde kennen. Getrouwd en wel
vestigden ze zich in Zierikzee en vanaf dat
moment had Schouwen-Duiveland een vaste
scharesliep en orgelman. Samen draaiden
ze hun eerste boekorgeltje ,,'t Molentje"
en bouwden in de wijde omtrek een klanten
kring op met hun slijpstel. Werk genoeg
in het land van Schouwen, Tholen en Brielle.
Daar gaan we danScharesliep!
Foto: Johan Berrevoets Zierikzee
In die tijd werden enorme afstanden te
voet afgelegd. Daarnaast moesten orgel en
slijpwagen met mankracht worden geduwd.
Zwaar werk, waarbij het orgel nog werd
geslingerd en de slijpsteen moest worden
aangetrapt. Wel vrij werk en vaak ook
vrolijk. Op ouderwetse dansfestijnen, ker
missen en bruiloften was de orgelman een
graag geziene gast. Sla er een oud plaat
selijk blad op na en er staan dagen voor
Koninginnedag of de jaarlijkse kermis als
aankondigingen van grote danspartijen. Als
het even kan staat er fier bij vermeld,
dat de waard zich heeft weten te verze
keren van de medewerking van een dans-
rtW/A/C
25