MARJA DE LANGE
inspiratie tussen vier muren
door Joanne van der Stel
Marja de Lange, schilderes, lerares en
huisvrouw woont aan de Touwbaan. Een
vriendelijk huis dat ligt in een groenstrook
vlakbij de oude wallen, gracht en poortge
bouwen van Zierikzee.
In het interieur is rekening gehouden
met de kinderen Lucia, Rinke, Ernst Peter
en Ruth die in leeftijd variëren van veertien
tot acht jaar. Het atelier op de eerste ver
dieping heeft Marja net afgestaan aan de
baby die eind oktober wordt verwacht.
Zodoende rust er nu een claim op de aan
de huiskamer grenzende serre waar een
bijna levensgroot portret van oudste dochter
Lucia op de ezel staat.
Marja, donkere ogen in een expressief
gezicht, put het gegeven voor haar schil
derijen meestal uit haar onmiddellijke om
geving. Kinderen vormen voor haar een
belangrijke bron van inspiratie. Bewust pro
beert ze open te staan voor alle oorspron
kelijke ideeën en fantasietjes die al te vaak
zonder sukses volwassenen worden toege
speeld. Een groot deel van haar werk is
daarvan de weerslag. Ze signaleert, herkent,
kombineert en schildert.
„Een geweldige uitlaatklep, ik kan niet
zonder. Als kind moest en zou ik al teke
nen. We woonden in Krabbendijke. In de
oorlog was er praktisch geen materiaal te
krijgen. Ik maakte verf van een stuk dak
pan, fijnwrijven en dan water erbij knoeien.
Voor m'n straatschilderijen gebruikte ik een
uit de keukenmat gepikt stukje uitgeplozen
kokosvezel als kwastje. Op school zat ik
altijd te tekenen."
Miniatuurtje
Foto: Johan Berrevoets, Zierikzee
Kokoskwasten en dakpanverf hebben in
tussen al lang plaats moeten maken voor
marter- of varkenshaar en olieverf. Maar
ondanks alle kreatieve aktiviteiten in de loop
van de jaren heeft ze nog steeds het gevoel
aan het begin te staan, probeert op alle
mogelijke manieren haar techniek nog te
verbeteren en volgt geïnteresseerd de ver
richtingen van kollega's. Dat laatste ook
in verband met de exposities die ze regel
matig verzorgt voor 't Lange Uus op het
Havenpark te Zierikzee waar werk van he
dendaagse kunstenaars wordt gekombineerd
met moderne interieurverzorging.
Daarnaast geeft ze sinds vorig jaar sep
tember twee morgens in de week teken
en schilderles aan meisjes van de huishoud
school. „Er is altijd wel een verhaal of
aktueel gegeven waarmee je een klas kunt
boeien. Ik ga vaak in op reakties. Lukt
het niet dan stap je over op een ander
onderwerp. Er komen wel leerlingen op
eigen initiatief thuisgemaakt werk laten zien
en af en toe gaan ze tijdens een bezoekje
zelfs hier aan de slag, dat is geweldig."
In ieder geval een bewijs dat de aanpak
van de „tekenjuf" goed aanslaat.
Misschien is Marja's volstrekt pretentie
loze inslag daar ook debet aan.
„Ik had vroeger zelf een heilig ontzag
voor kunst en tegen kunstenaars zag ik
als kind helemaal op. We hebben een paar
jaar in Zceuws-Vlaanderen gewoond en daar
ben ik les gaan nemen aan de kunstaka-
demie in St. Niklaas, België. Schilderles
van een echte madam, heel streng en
schools, gipsen torso's tekenen en dergelijke.
Toch veel van geleerd en het is daar in
ieder geval tot me doorgedrongen dat kun
stenaars echt ook gewone mensen zijn."
Hoewel ze al zo lang serieus bezig is
en bovendien een heleboel materiaal- en
technische kennis heeft weten te vergaren
laat ze het niet na zichzelf zo nu en dan
op de korrel te nemen. Vroeger durfde ik
nauwelijks met m'n werk voor de dag te
komen."
Ondanks de ondervonden waardering, tij
dens de laatste expositie kon ze praktisch
alles verkopen, zit er nog steeds een brokje
oude huiver. Al houden die positieve reak
ties wel een stimulans in waar ze blij
mee is.
Marja schildert haar dochter
Foto: Johan Berrevoets, Zierikzee
5
