fietshelm te dragen. In een interview met „Vrij Nederland" deed de minister al geërgerd over dat verzoek. Hij heeft ken nelijk niet door dat voor honderden Zeeuwse vrouwen de klederdracht geen stukje mode is, dat je van de ene dag op de andere even aflegt, maar een belangrijk onderdeel van hun hele levenspatroon dat de regering vergeve het hen nu eenmaal anders is als „in de grote steden". Zeeland is „anders" door historie, geo grafische ligging, religie, volksaard, taal. Zeeland is „eeuwig", met dien verstande dat het huidige gebied al eeuwen onder die oude benaming bestaat. De geschied schrijvers Van Einpel en Pieters melden dat uit oude stukken blijkt, dat Zeeland een eilandengebied was ten noorden van de Honte. In een overeenkomst tussen graaf Lode- wijk van Loon en Philips van Namen, ruwaard van Vlaanderen, werd op Oude jaarsavond van het jaar 1204 gesproken over Zeeland als het land tussen Schelde en Maas, maar al gauw werd bepaald, dat de Bornisse, een water dat tussen Heenvliet en Gecrsvliet in de Maas uitliep, langs de heerlijkheid Voorne de grens was. In de keur van Zeeland van 1290 wordt gezegd dat die keur zal gelden voor allen, die wonen tussen „Caesant ende Greve- ninghe". „Alle die gront die hiertusschen ghelegen is hiet men Zeeland." Hadden de hertogen van Brabant in de 13e eeuw nog enige zeggenschap op het oostelijk deel van Tholen, na 1248 bleek van hun macht op dit Zeeuwse eiland niets meer. Lange tijd is Zeeuws-Vlaanderen niet anders geweest dan deel van de graaf schap Vlaanderen, vóór het „Staats-Vlaan- deren" en later deel van Zeeland werd. Maar er was een tijd dat de graven van Vlaanderen heel Zeeland tot hun gebied rekenden. De banden tussen Zeeland en Vlaanderen zijn altijd heel sterk geweest. Vlaamse monniken bedijkten met behulp van Vlaamse dijkwerkers die er waar schijnlijk bleven wonen grote delen van wat nu de Bevelanden zijn. Tijdens de 80- jarige oorlog vestigden zich duizenden en duizenden Vlamingen uit het huidige België en Noord-Frankrijk in het gebied van deze provincie, om er Zeeuw te worden. Vlaan deren en dus ook Zeeuws-Vlaanderen is in het geheel van „het Zeeuwse" nooit een „vreemd element" geweest. Zeeland, dat reeds in de vroege tijden een begrip was, moet nu maar worden opgedoekt. Calvinistische mensen uit Oost- Beveland, Tholen, St. Philipsland, mensen met een eigen levensstijl en opvatting, ge vormd door eeuwen, moeten met één penne- streek bij West-Brabanders worden gevoegd. Zeker, ook dat zijn mensen, maar met een weer heel andere eigen levensstijl en reli gie, maar daar maalt de minister niet om. De Tholenaren en Fliplanders winkelen wel in Brabant, ze werken er zelfs, maar de minister vergeet dat deze Zeeuwen op Tholen, Beveland, „Flipland" worden ge boren, er naar school, naar de kerk, naar de vereniging gaan; kortom in Zeeuwse sfeer hun leven leven. Men staat in Zee land overigens niet te dansen van vreugde over de regeringsplannen Zeeland in stukjes te snijden en zo zijn eigenheid te ontnemen. Vrijwel alle politieke partijen in Zeeland hebben laten weten voor de verdeelplannen van de regering niets te voelen. De Goese raad uitte zijn bezorgdheid over de gewest plannen. „Reimerswaal is Zeeuws en hoort bij Zeeland", zei de burgemeester van Rei merswaal tot zijn gemeenteraad. In die raad uitten ook raadsleden, die geacht kunnen worden medestanders van de huidige rege ring te zijn hun ernstige bedenkingen tegen de „ont-Zeeuwsing" van Reimerswaal. Hoewel ervaringen uit het recente ver leden niet erg hoopgevend zijn, blijven we toch hopen dat de Nederlandse volksver tegenwoordiging zal luisteren naar de stem men van het Zeeuwse volk. Zeeuwen zijn Zeeuwen, al eeuwen, en geen „Schelde- mondenaren" of „Zoomstrekers" of „Zuid- west-landers". Landen als Frankrijk en Rusland hebben er gedurende de laatste anderhalve eeuw blijk van gegeven bij „bestuurlijke reorga nisaties" sterk centralistisch te denken en te handelen. Volksaard, leefpatroon, gebieds- grens, historische benamingen en andere elementen speelden in de regeringsbureaus van Parijs en Moskou geen rol. De doel matigheid van het organisatorische patroon preveleerde. Hopelijk wordt „Den Haag" geen „Parijs" of „Moskou" en blijft Zeeland zijn drie deling bespaard! Joris van Hoedekenskerke. stad rode mannetjes groene mannetjes geluidloos verspringend vrolijke zeebraas in plensen zonlicht vol leeg vol leeg een om de zoveel sekonden verspringende wereld gereglementeerd van de wieg tot het graf aflopend als een uurwerk god beter het als een onverbiddelijke tijdbom met zeer geraffineerd ontstekingsmechanisme rode groene komputermannetjes zonder ogen zonder hart koelbloedig oprukkend peloton de kleurzwakken moeten maar zien hoe ze het rooien mirja muurling 26

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland Magazine / Veerse Meer Gids | 1975 | | pagina 26