Ik moet woekeren met mijn vrije tijd die door allerlei verplichtingen schaarser is dan ooit. Dat heb ik niet voorzien toen ik die royale boot kocht. Met stil weer kan ik die wel met mijn vrouw samen varen, oh ja, maar dan moeten we er ons allebei voor vrij maken; dat lukt niet altijd! Misschien een nuttige overweging voor hen die een vaartuig gaan kopen en zich héél wat voorstellen van uitvaren met de hele „groep": een gezin is een eenheid die in de loop der jaren grote veranderingen kan ondergaan. Met een „momentopname" van dat gezin op de achtergrond bepaalt men zijn keus op dit-of-dat schip. Die hoeft niet persé juist te zijn! Het verras sende, het boeiende van „varen" spreekt hen aan, maar de jeugd kan zovéél kanten uit, de hele wereld staat voor hen open en ze willen daarvan méér zien dan Schoon- dijke. Stavoren of Sloten, vanuit de cockpit van pa's boot. Inderdaad ontmoet men regelmatig ou dere watersportmensen die er steeds weer in slagen, hun grote kinderen die allang het „nest" verlaten hebben, voor weekends of langer aan boord te krijgen, ook als er een baby is of een kleuter. Zij zijn er kennelijk in geslaagd, de nieuwe generatie wél te „binden" aan hun mooie schip! Men hoeft zich geen verwijten te maken als dit niet is gelukt, maar er zijn nu eenmaal mensen die er slag van hebben het gezin zij het niet geografisch, maar geestelijk hecht bij elkaar te houden. Is er dan een vaartuig met voldoende ac commodatie, dan komen de jongelui maar wat graag! Hoe krijg ik ze weer aan boord? Het oudere echtpaar-met-boot geniet nog altijd van het varen, en evenzeer van ge- woon-aan-boord-leven. Ze kunnen het wat kalmer-aan doen, hebben meer tijd; ze kunnen saampjes heus wel met de boot overweg; ze kunnen het goed met elkaar vinden en weten wat ze in moeilijke vaar- situaties aan elkaar hebben. Maar het is wel stil aan boord: een paar nieuwe ge zichten van „opstappers" zouden daarin verandering brengen. De mogelijkheden wor den systematisch afgetast. De kinderen? Die hebben van jongsaf geroeid en ge zeild, en bij een bezoekje aan de ruders wordt nog eens uitvoerig ingegaan op de voordelen van een (gratis) vaarvakantie. O ja, de getrouwde kinderen weren er nog alles van; de dia's worden nog eens ver toond en nu blijkt dat de jongelui zich inderdaad nog wel verbonden voelen met die prachtboot. Ze gaan een week mee en ma zal ze eens echt verwennen, die flatbewoners. De kleinkinderen? Ja. de volgende generatie is op komst, de kleintjes zijn hard bezig te leren zwem men; ze tekenen de motorkruiser in hun schriften, met opa op het dek Die neemt zich voor, hen een degelijke vaaropleiding te geven, voor hen een zeiljo! aan te schaf fen of te bouwen, en de fouten die hij maakte bij het aan-boord-commanderen van zijn kinderen zorgvuldig te vermijden. Andere jongelui? Medewerking zien re krijgen van een stel jongelui uit de kennissenkring, die er wel wat in zien, die grote kruiser met de ouwelui te varen? Zeer in nek: handig heid, flair, bereidwilligheid, vaarkenms, be schikken over lange vikanties. Het wil wel eens lukken er >en paar mee te krijgen, die dan van ma een prima verzorging krij gen, terwijl aan het eind var de reis een feestje wordt georganiseerd waarbij wat films, onderweg genomen, worden vertoond en de bemanning tegen l"un eveneens uit genodigde vrindjes en meisjes heerlijk op schept over hun schip, hun schipper, hun zeemoeder. Ander echtpaar? Kan ook, maar is dikwijls moeilijk te vinden. Onvoorstelbaar hoeveel schade het huidige leven aanricht in conditie, gezond heid, reflexen; aan de mogelijkheid van onbekende situaties in vreemde afwijkende omgeving snel te verwerken! De dames redden het wel, daar in de kajuit; maar pa heeft niet veel aan die oudere kennis, kan hem het roer voorlopig nog niet toe vertrouwen, moet overal uitleg van geven; allicht, die man heeft nog nooit gevaren! Ook die mensen hebben weer hun verplich tingen, hun volle zakboekjes, hun weekend afspraken. Pa kan zich gelukkig prijzen als hij twee mensen vindt die van jongsaf hebben ge varen, die weten hoe het op 'n „plezier boot" toegaat en nog iets van hun jeugdig enthousiasme hebben behouden (je kunt het dikwijls al aan hun oogopslag zien). In tijdnood geraakt. Er zijn niet weinigen die als bekroning van een dertig of veertig jaren intensief werken zich een fikse zeil- of motorkruiser hebben aangeschaft, met als voornaamste doel: een deel van de nog resterende le vensjaren op het water door te brengen. Man en vrouw hebben zorgvuldig voor hun gezondheid gewaakt, nooit een té zware tol gevraagd van lichaam en geest, zich weten te ontspannen om weer nieuwe energie te scheppen. Het schip is voor de rest van hun leven gekocht, het is technisch en nautisch tip-top in orde; de afmetingen bieden comfort, wat een vereiste is als een ouder echtpaar 14

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland Magazine / Veerse Meer Gids | 1975 | | pagina 14