Ik moet woekeren met mijn vrije tijd
die door allerlei verplichtingen schaarser
is dan ooit. Dat heb ik niet voorzien toen
ik die royale boot kocht. Met stil weer
kan ik die wel met mijn vrouw samen
varen, oh ja, maar dan moeten we er ons
allebei voor vrij maken; dat lukt niet
altijd!
Misschien een nuttige overweging voor
hen die een vaartuig gaan kopen en zich
héél wat voorstellen van uitvaren met de
hele „groep": een gezin is een eenheid
die in de loop der jaren grote veranderingen
kan ondergaan. Met een „momentopname"
van dat gezin op de achtergrond bepaalt
men zijn keus op dit-of-dat schip. Die
hoeft niet persé juist te zijn! Het verras
sende, het boeiende van „varen" spreekt
hen aan, maar de jeugd kan zovéél kanten
uit, de hele wereld staat voor hen open en
ze willen daarvan méér zien dan Schoon-
dijke. Stavoren of Sloten, vanuit de cockpit
van pa's boot.
Inderdaad ontmoet men regelmatig ou
dere watersportmensen die er steeds weer
in slagen, hun grote kinderen die allang
het „nest" verlaten hebben, voor weekends
of langer aan boord te krijgen, ook als er
een baby is of een kleuter. Zij zijn er
kennelijk in geslaagd, de nieuwe generatie
wél te „binden" aan hun mooie schip!
Men hoeft zich geen verwijten te maken
als dit niet is gelukt, maar er zijn nu
eenmaal mensen die er slag van hebben
het gezin zij het niet geografisch, maar
geestelijk hecht bij elkaar te houden.
Is er dan een vaartuig met voldoende ac
commodatie, dan komen de jongelui maar
wat graag!
Hoe krijg ik ze weer aan boord?
Het oudere echtpaar-met-boot geniet nog
altijd van het varen, en evenzeer van ge-
woon-aan-boord-leven. Ze kunnen het wat
kalmer-aan doen, hebben meer tijd; ze
kunnen saampjes heus wel met de boot
overweg; ze kunnen het goed met elkaar
vinden en weten wat ze in moeilijke vaar-
situaties aan elkaar hebben. Maar het is
wel stil aan boord: een paar nieuwe ge
zichten van „opstappers" zouden daarin
verandering brengen. De mogelijkheden wor
den systematisch afgetast.
De kinderen?
Die hebben van jongsaf geroeid en ge
zeild, en bij een bezoekje aan de ruders
wordt nog eens uitvoerig ingegaan op de
voordelen van een (gratis) vaarvakantie.
O ja, de getrouwde kinderen weren er nog
alles van; de dia's worden nog eens ver
toond en nu blijkt dat de jongelui zich
inderdaad nog wel verbonden voelen met
die prachtboot. Ze gaan een week mee
en ma zal ze eens echt verwennen, die
flatbewoners.
De kleinkinderen?
Ja. de volgende generatie is op komst,
de kleintjes zijn hard bezig te leren zwem
men; ze tekenen de motorkruiser in hun
schriften, met opa op het dek Die neemt
zich voor, hen een degelijke vaaropleiding
te geven, voor hen een zeiljo! aan te schaf
fen of te bouwen, en de fouten die hij
maakte bij het aan-boord-commanderen van
zijn kinderen zorgvuldig te vermijden.
Andere jongelui?
Medewerking zien re krijgen van een
stel jongelui uit de kennissenkring, die
er wel wat in zien, die grote kruiser met
de ouwelui te varen? Zeer in nek: handig
heid, flair, bereidwilligheid, vaarkenms, be
schikken over lange vikanties. Het wil
wel eens lukken er >en paar mee te krijgen,
die dan van ma een prima verzorging krij
gen, terwijl aan het eind var de reis een
feestje wordt georganiseerd waarbij wat
films, onderweg genomen, worden vertoond
en de bemanning tegen l"un eveneens uit
genodigde vrindjes en meisjes heerlijk op
schept over hun schip, hun schipper, hun
zeemoeder.
Ander echtpaar?
Kan ook, maar is dikwijls moeilijk te
vinden. Onvoorstelbaar hoeveel schade het
huidige leven aanricht in conditie, gezond
heid, reflexen; aan de mogelijkheid van
onbekende situaties in vreemde afwijkende
omgeving snel te verwerken! De dames
redden het wel, daar in de kajuit; maar
pa heeft niet veel aan die oudere kennis,
kan hem het roer voorlopig nog niet toe
vertrouwen, moet overal uitleg van geven;
allicht, die man heeft nog nooit gevaren!
Ook die mensen hebben weer hun verplich
tingen, hun volle zakboekjes, hun weekend
afspraken.
Pa kan zich gelukkig prijzen als hij twee
mensen vindt die van jongsaf hebben ge
varen, die weten hoe het op 'n „plezier
boot" toegaat en nog iets van hun jeugdig
enthousiasme hebben behouden (je kunt
het dikwijls al aan hun oogopslag zien).
In tijdnood geraakt.
Er zijn niet weinigen die als bekroning
van een dertig of veertig jaren intensief
werken zich een fikse zeil- of motorkruiser
hebben aangeschaft, met als voornaamste
doel: een deel van de nog resterende le
vensjaren op het water door te brengen.
Man en vrouw hebben zorgvuldig voor
hun gezondheid gewaakt, nooit een té
zware tol gevraagd van lichaam en geest,
zich weten te ontspannen om weer nieuwe
energie te scheppen.
Het schip is voor de rest van hun leven
gekocht, het is technisch en nautisch tip-top
in orde; de afmetingen bieden comfort,
wat een vereiste is als een ouder echtpaar
14