Antwerpen - Schone stad met
cultuur en kroegen
Niet ver van Zeeland:
Antwerpen, Sinjorenstad! Voor „noorderlingen" toch wel wat ver weg, maar
voor Zeeuwen al eeuwen een begrip, dat tot hun levenssfeer behoort. Stam
men niet heel wat inwoners van Zeeland af van refugé's, die de Antwerpse
grond na 1585 te heet onder de voeten werd, toen de Spanjool-van-Alva er dras
tisch ging huishouden onder hen, die van enige sympathie voor de ,.nije leere"
ook maar werden verdacht?
Maar dat is te ver terug in de geschiedenis. We kunnen gerust wat dichterbij
blijven.
de Elfkroegentocht: We kozen er twee:
„Den Engel" kort bij het Stadhuis op de
Grote Markt en de „Quinten Matsijs".
Om bij die laatste te beginnen: „Men"
zegt, dat dit de oudste herberg van De
Nederlanden is. Afgaande op het „innerlijk"
willen we dit graag geloven. Het is een
waardig etablissement, dat men binnengaat,
zoals men een kerk binnenschrijdt: Hoge
wanden met glas-in-lood-ramen verhinderen
een blik op de onmiddelÜjke omgeving.
Zwaar „gerookt" houtwerk en difuus licht
zorgen voor een sfeertje, wat Karei de
Vijfde niet zou versmaden.
Vierhonderd jaar oud minstens is deze
herberg, die in 1565 onder de naam „in 't
Gulick" van de grond kwam. Oudere Ant
werpenaren spreken dan ook nog van „in 't
Geluk": een verbastering, want de naam
slaat op Gulik in de nabijheid van Kleef.
Lieden uit die aan de Nederlanden gren
zende, verwante Duitse streek plachten in
oude tijden tijdens hun bezoek aan Ant
werpen juist deze herberg voor hun verblijf
uit te kiezen.
In de vooroorlogse jaren was Antwerpen
de stad, waar Zeeland „uit" ging, voorzover
er toen althans wat uit te gaan was.
Schoolreisjes, bustochten met de vrou
wenvereniging of met de handboogsocieteit
gingen steevast naar Antwerpen, zelden
naar Rotterdam of Den Haag. Het Steen,
De Keyserlei, De Zoo, dat waren de doelen,
waarop de Zeeuwse reizen waren gericht.
Ook „privé" waren en zijn er heel
wat Zeeuwse lieden, die de Sinjorenstad
wisten en weten te vinden: voor culturele
en andere doeleinden die op „ele" eindigen...
als u begrijpt
Maar niet alleen tal van estamineetjes en
kabardoeskes, cafeetjes en knijpjes, stonden
en staan op hun programma. Vanuit onze
provincie wist men al lang de Koninklijke
Vlaamse Opera en de Koninklijke Neder
landse Schouwburg in Antwerpen te vin
den. al lang voordat Rotterdam met zijn
Doelencomplcx min of meer meer „min"
dan „meer" als concurrent ging fungeren.
Wat wou u nou ook! Antwerpen is vanuit
Goes binnen het uur te bereiken. Rotterdam
vergt „via de bruggen" toch nog altijd
vijf kwartier.
En dan de sfeer! Moet ik u vertellen
van m'n laatste bezoek aan het Meir-theater
in de Sinjorenstad? In dat knusse, primi
tieve zaaltje aan één van Antwerpens groot
ste winkelstraten „ging" het kolderieke
„Middeleeuwse Pracht en Praal" van onze
landgenoot drs. Pé, in een gemengd „Vlaams-
Hollandse" bezetting.
Leuke ervaring! Vlamingen lachen om an
dere dingen, andere zinspelingen, dan wij.
Minder daverend uitbundig, minder van
dat harde „ha-ha-ha". Je zou zeggen: meer
stiller, intenser toch wel, meer verstild-
vrolijk, natuurlijker
Nee, nu geen theater-kritiek uit Antwer
pen. Voor we naar de Meir gingen „deden"
we een paar originele Antwerpse kroegen
aan.
Nu kennen we heel wat van die eet- en
drinkgelegenheden in de grootste havenstad
van België: „deftige", „nette" en ook een
paar „twijfelachtige", toch wel leuke
„tenten" met wit-geuniformeerde, goud-ge-
épaletteerde „gallon's", die altijd zo juist
het midden weten te vinden tussen beleefd
heid en gemoedelijkheid, zonder fooien-
jagerig te zijn. „Tenten" ook waar „schonen
van den nacht" hun avances beginnen met
nederig iets te drinken te vragen
Maar het Antwerps Kroegenboek zette
ons op het rechte spoor. Officieel heet dat
vlot-geschreven boekske „Elfkroegentocht
door Antwerpen", uitgegeven door NV Scrip
toria in Antwerpen. Zelfs ervaren kroeg-
gangers kunnen daaruit nog wat leren
En altijd in het nette!
Ook Joris en zijn onvolprezen ega Beatrijs
waarlijk geen onbekenden in Antwerpen
trokken hun nut uit dit geschrift over
Volg hun voorbeeld, 20ste eeuwse inwoner
van Zeeland. Proef er het Koninck of Stella,
zo van 't vat! Eet er de „gezoden worst",
een niet te beschrijven specialiteit van 't
huis, die u om nog één doet vragen. Kijk
er naar de keuvelende Antwerpenaren van
allerlei rang en stand: burgers, ambtenaren
„Antwerpen, Sinjorenstad, niet ver van ZeelandStad met cultuuren kroegen.
Maar ook die laatste behoren tot de cultuurFoto: Wim Riemens, Middelburg.
27