Antwerpen - Schone stad met cultuur en kroegen Niet ver van Zeeland: Antwerpen, Sinjorenstad! Voor „noorderlingen" toch wel wat ver weg, maar voor Zeeuwen al eeuwen een begrip, dat tot hun levenssfeer behoort. Stam men niet heel wat inwoners van Zeeland af van refugé's, die de Antwerpse grond na 1585 te heet onder de voeten werd, toen de Spanjool-van-Alva er dras tisch ging huishouden onder hen, die van enige sympathie voor de ,.nije leere" ook maar werden verdacht? Maar dat is te ver terug in de geschiedenis. We kunnen gerust wat dichterbij blijven. de Elfkroegentocht: We kozen er twee: „Den Engel" kort bij het Stadhuis op de Grote Markt en de „Quinten Matsijs". Om bij die laatste te beginnen: „Men" zegt, dat dit de oudste herberg van De Nederlanden is. Afgaande op het „innerlijk" willen we dit graag geloven. Het is een waardig etablissement, dat men binnengaat, zoals men een kerk binnenschrijdt: Hoge wanden met glas-in-lood-ramen verhinderen een blik op de onmiddelÜjke omgeving. Zwaar „gerookt" houtwerk en difuus licht zorgen voor een sfeertje, wat Karei de Vijfde niet zou versmaden. Vierhonderd jaar oud minstens is deze herberg, die in 1565 onder de naam „in 't Gulick" van de grond kwam. Oudere Ant werpenaren spreken dan ook nog van „in 't Geluk": een verbastering, want de naam slaat op Gulik in de nabijheid van Kleef. Lieden uit die aan de Nederlanden gren zende, verwante Duitse streek plachten in oude tijden tijdens hun bezoek aan Ant werpen juist deze herberg voor hun verblijf uit te kiezen. In de vooroorlogse jaren was Antwerpen de stad, waar Zeeland „uit" ging, voorzover er toen althans wat uit te gaan was. Schoolreisjes, bustochten met de vrou wenvereniging of met de handboogsocieteit gingen steevast naar Antwerpen, zelden naar Rotterdam of Den Haag. Het Steen, De Keyserlei, De Zoo, dat waren de doelen, waarop de Zeeuwse reizen waren gericht. Ook „privé" waren en zijn er heel wat Zeeuwse lieden, die de Sinjorenstad wisten en weten te vinden: voor culturele en andere doeleinden die op „ele" eindigen... als u begrijpt Maar niet alleen tal van estamineetjes en kabardoeskes, cafeetjes en knijpjes, stonden en staan op hun programma. Vanuit onze provincie wist men al lang de Koninklijke Vlaamse Opera en de Koninklijke Neder landse Schouwburg in Antwerpen te vin den. al lang voordat Rotterdam met zijn Doelencomplcx min of meer meer „min" dan „meer" als concurrent ging fungeren. Wat wou u nou ook! Antwerpen is vanuit Goes binnen het uur te bereiken. Rotterdam vergt „via de bruggen" toch nog altijd vijf kwartier. En dan de sfeer! Moet ik u vertellen van m'n laatste bezoek aan het Meir-theater in de Sinjorenstad? In dat knusse, primi tieve zaaltje aan één van Antwerpens groot ste winkelstraten „ging" het kolderieke „Middeleeuwse Pracht en Praal" van onze landgenoot drs. Pé, in een gemengd „Vlaams- Hollandse" bezetting. Leuke ervaring! Vlamingen lachen om an dere dingen, andere zinspelingen, dan wij. Minder daverend uitbundig, minder van dat harde „ha-ha-ha". Je zou zeggen: meer stiller, intenser toch wel, meer verstild- vrolijk, natuurlijker Nee, nu geen theater-kritiek uit Antwer pen. Voor we naar de Meir gingen „deden" we een paar originele Antwerpse kroegen aan. Nu kennen we heel wat van die eet- en drinkgelegenheden in de grootste havenstad van België: „deftige", „nette" en ook een paar „twijfelachtige", toch wel leuke „tenten" met wit-geuniformeerde, goud-ge- épaletteerde „gallon's", die altijd zo juist het midden weten te vinden tussen beleefd heid en gemoedelijkheid, zonder fooien- jagerig te zijn. „Tenten" ook waar „schonen van den nacht" hun avances beginnen met nederig iets te drinken te vragen Maar het Antwerps Kroegenboek zette ons op het rechte spoor. Officieel heet dat vlot-geschreven boekske „Elfkroegentocht door Antwerpen", uitgegeven door NV Scrip toria in Antwerpen. Zelfs ervaren kroeg- gangers kunnen daaruit nog wat leren En altijd in het nette! Ook Joris en zijn onvolprezen ega Beatrijs waarlijk geen onbekenden in Antwerpen trokken hun nut uit dit geschrift over Volg hun voorbeeld, 20ste eeuwse inwoner van Zeeland. Proef er het Koninck of Stella, zo van 't vat! Eet er de „gezoden worst", een niet te beschrijven specialiteit van 't huis, die u om nog één doet vragen. Kijk er naar de keuvelende Antwerpenaren van allerlei rang en stand: burgers, ambtenaren „Antwerpen, Sinjorenstad, niet ver van ZeelandStad met cultuuren kroegen. Maar ook die laatste behoren tot de cultuurFoto: Wim Riemens, Middelburg. 27

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland Magazine / Veerse Meer Gids | 1975 | | pagina 27