Hier wordt de kaas gemaakt. Zachte kaas gaat in buisje, om later als „Geitekaas van
Aaltje" verkocht te worden. De Moermontse geitekaas in groot en klein formaat
wordt volgens oeroude principes vervaardigd. Foto: Johan Berrevoets, Zierikzee.
„Aan de fles". Alle geitlammeren gaan de eerste week aan de fles om later aan een door
Verdi en Nico geconstrueerde „lam-bar" te kunnen eten. Foto: Johan Berrevoets, Zierikzee.
„derde wereld". De enige moeilijkheid is,
dat men de aan het Hollandse klimaat
aangepaste geiten niet zo maar daar naar
toe kan brengen. Beter zou zijn, wanneer
mensen van daar, hier vakkennis kwamen
opdoen. Of wellicht kunnen mensen met
hun in Haamstede opgedane kennis, daar
naar toe gaan om het geleerde door te
geven.
Intussen onderhoudt men contacten met
de STEW (experimentele werkplaatsen) en
de Warmonderhof (middelbare land- en
tuinbouwschool op biologisch - dynamische
grondslag), die regelmatig stagières en vo
lontaires sturen. Waarom het vaak „volle
bak" is.
De slijterij en de delicatessenwinkel ko
men tegemoet aan de verzamellust van
Renzo de Haan. Wat er niet te vinden
is aan bijzondere dranken en lekkernijen
mag geen naam hebben.
De slijterij is ondergebracht in de voor
malige varkensfokstal. Daar liggen in een
ruif meer dan duizend specialiteiten uit de
vijf werelddelen uitgestald. Vandaar dat
deze slijterij wel eens schertsend: „het al
coholmuseum" wordt genoemd en mensen
uit alle delen van Nederland aantrekt.
De delicatessenzaak is er voor degenen
die van het neusje van de zalm houden.
Fen winkel voor mensen met een gevulde
beurs, die op die manier zelfs nog aan een
stukje „sociaal werk" doen, door er voor
te zorgen, dat mens en dier kunnen blijven
eten.
Niet altijd eenvoudig overigens, zeker
niet na het voorbije natte seizoen, dat heel
wat tweede woningbezitters in hun eerste
woningen hield. Ook de geiten hebben er
onder geleden. Er was weinig voedsel te
krijgen en dan nog verschrikkelijk duur.
Waar De Haan's Fokbedrijf toch al een
verzamelplaats is voor allerlei bijzondere
dingen, is het geen wonder dat er ook
enkele exemplaren te vinden zijn van het
intussen schaars geworden „Zeeuwse Melk-
schaap."
De kudde is niet erg groot, de duingrond
is niet al te best voor dit ras, maar nu
Staatsbosbeheer van plan is om deze scha
pen ook op vruchtbaarder grond te gaan
houden heeft men wat meer moed op het
behoud van deze schapesoort gekregen.
Dan zijn er nog de twee bijenrassen:
een vriendelijk soort. Vorig jaar werd er
niemand gestoken.
Misschien dat het dit jaar lukt om in de
winkel duinhoning uit eigen bedrijf aan
te bieden. Die winkel levert al heel wat
produkten van „eigen bodem", zoals de
kaas, het geitelamsvlees, wol en groente
en kruiden uit eigen tuin.
Ideeën zijn er genoeg om dit assortiment
uit te breiden: bijvoorbeeld met een zelf-
bedrukte zakdoek die uitstekend dienst
kan doen als koffiefilter.
Wie in Haamstede komt om kennis op
te doen kan dit op allerlei manieren. De
vaste bezetting doet regelmatig mee aan
allerlei cursussen zoals: een cursus geiten-
houden, kaas maken, handmelken (binnen
kort een op eigen bedrijf), en schapen
scheren.
Het hele complex van specialismen, liever
gezegd gedoe (want gedaan wordt er heel
wat) brengt met zich mee, dat er vaak
18
